Preparat zawiera substancję czynną - metforminę, lek doustny przeciwcukrzycowy z grupy pochodnych biguanidu. Jest stosowany do obniżania poziomu glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2. Działa poprzez zahamowanie produkcji glukozy w wątrobie, zwiększenie pobierania glukozy z krwi, opóźnienie jej wchłaniania w jelitach oraz zwiększenie syntezy glikogenu w komórkach. Metformina nie stymuluje wydzielania insuliny i nie powoduje obniżenia poziomu glukozy we krwi. Stabilizuje masę ciała i korzystnie wpływa na poziom lipidów we krwi, zmniejszając stężenie cholesterolu i trójglicerydów. Dla osób dorosłych z nadwagą jest zalecana jako pierwszy lek w leczeniu cukrzycy, zmniejszając ryzyko powikłań.

Po podaniu doustnym metforminy, maksymalne stężenie leku we krwi osiąga się po 2,5 godzinach. Stałe stężenie w osoczu ustala się po 24-48 godzinach leczenia. Metformina nie jest metabolizowana w wątrobie, a wydalana jest z moczem w postaci niezmienionej. W przypadku zaburzeń funkcji nerek, wydalanie metforminy się zmniejsza, co może prowadzić do jej zwiększonego stężenia w organizmie.

Preparat jest polecany do stosowania w leczeniu cukrzycy typu 2, szczególnie u osób z nadwagą, gdy dieta i aktywność fizyczna nie przynoszą oczekiwanych rezultatów w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi. U dorosłych, preparat może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami doustnymi przeciwcukrzycowymi lub insuliną. U dzieci powyżej 10 roku życia i młodzieży preparat może być stosowany także samodzielnie lub w połączeniu z insuliną. Badania wykazały redukcję częstości występowania powikłań cukrzycy u dorosłych z cukrzycą typu 2 i nadwagą, leczonych metforminą jako lekiem pierwszego wyboru po niepowodzeniu terapii dietą.

Preparat jest również skuteczny w profilaktyce cukrzycy typu 2 u pacjentów z prediabetycznym stanem.

W trakcie ciąży nie należy stosować żadnych leków bez konsultacji z lekarzem!

Niezwykle istotne jest skonsultowanie się z lekarzem przed zażyciem jakiegokolwiek leku w trakcie ciąży lub karmienia piersią, aby wyjaśnić wszelkie potencjalne zagrożenia i korzyści związane z przyjmowaniem danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, poinformuj lekarza o przyjmowanych lekach.

Przyjmowanie preparatu w czasie ciąży jest niewskazane. Jeśli kobieta zajdzie w ciążę podczas stosowania preparatu lub planuje ciążę, powinna możliwie szybko skontaktować się z lekarzem, który zaleci natychmiastową zmianę terapii na leczenie insuliną.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Siofor 500, -850, -1000, podobnie jak wszystkie leki, może powodować pewne skutki uboczne, chociaż nie występują one u wszystkich pacjentów przyjmujących ten lek. Warto pamiętać, że korzyści z zastosowania leku z reguły przewyższają negatywne skutki pojawiające się w postaci działań niepożądanych.

Do częstych działań niepożądanych należą: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i utrata apetytu; te objawy zazwyczaj występują na początku leczenia i w większości przypadków ustępują samoistnie. Aby zminimalizować ich występowanie, zaleca się stopniowe zwiększanie dawki. Czasami mogą wystąpić zaburzenia smaku. Bardzo rzadkie, ale potencjalnie poważne skutki uboczne to m.in. kwasica mleczanowa, powikłanie metaboliczne, które może zagrażać życiu, czy też zaburzenia związane z wchłanianiem witaminy B12. Ponadto mogą pojawić się nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych, zapalenie wątroby oraz reakcje skórne, takie jak rumień, świąd i pokrzywka. W przypadku leczenia łączonym z innymi lekami przeciwcukrzycowymi możliwe jest wystąpienie hipoglikemii.