Substancją czynną leku jest tyzanidyna, która działa ośrodkowo i ma działanie zwiotczające mięśnie szkieletowe. Tyzanidyna wpływa głównie na komórki nerwowe w rdzeniu kręgowym poprzez aktywację receptorów adrenergicznych typu alfa2. Działanie leku polega na hamowaniu przewodzenia impulsów, które powodują nadmierne napięcie mięśni oraz wykazuje umiarkowane działanie przeciwbólowe.

Tyzanidyna jest skuteczna zarówno w przypadku ostrych bolesnych skurczów, jak i w przypadku przewlekłej spastyczności rdzeniowej lub mózgowej. Lek szybko się wchłania z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie we krwi po około godzinie. Jest metabolizowana w wątrobie do nieaktywnych metabolitów, które są wydalane głównie z moczem. Dostępna jest także w postaci o przedłużonym uwalnianiu, co zapewnia utrzymywanie się terapeutycznych stężeń leku przez całą dobę.

• bolesne skurcze mięśni związane ze schorzeniami kręgosłupa lub w wyniku operacji
• zwiększone napięcie mięśni spowodowane chorobami neurologicznymi, takimi jak stwardnienie rozsiane, choroby rdzenia kręgowego, udar mózgu oraz porażenie mózgowe.

Niestety, nawet jeśli są wskazania do użycia preparatu, nie zawsze można go stosować. Należy unikać preparatu jeśli jesteś uczulony na którekolwiek składniki. Nie powinno się stosować preparatu przy ciężkich zaburzeniach czynności wątroby i zwiększonej aktywności enzymów wątrobowych.

Należy unikać stosowania preparatu jednocześnie z silnymi inhibitorami izoenzymu 1A2 cytochromu P450, takimi jak fluwoksamina czy cyprofloksacyna, ze względu na ryzyko poważnych działań niepożądanych. Preparatu nie należy stosować u kobiet w ciąży ani w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą uniemożliwiać stosowanie lub wymagać zmiany dawkowania preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych testów kontrolnych. Inne leki mogą wpływać na działanie preparatu oraz bezpieczeństwo jego stosowania. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu leków, które wydłużają odstęp QT na EKG. Należy unikać jednoczesnego podawania leków, które umiarkowanie hamują aktywność izoenzymu 1A2 cytochromu P450.

Przed zastosowaniem preparatu należy skonsultować się z lekarzem w przypadku podejrzenia lub diagnozy takich schorzeń jak niedociśnienie tętnicze, czy zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek. Lekarz zaleci odpowiednie badania i środki ostrożności. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki lub zakończenie stosowania preparatu pod kontrolą lekarza. Nagłe przerwanie leczenia może prowadzić do nadciśnienia tętniczego, zwiększenia częstości rytmu serca, a nawet udaru mózgu. Stosowanie preparatu może powodować zaburzenia czynności wątroby, dlatego zaleca się regularne badania kontrolne.

U osób z zaburzeniami czynności nerek należy rozpocząć terapię od mniejszych dawek, zgodnie z zaleceniami lekarza. Preparat zawiera laktozę, dlatego osoby nietolerujące galaktozy, cierpiące na niedobór laktazy lub z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinny go stosować. Osoby odczuwające senność, zawroty głowy lub inne symptomy niedociśnienia tętniczego, powinny unikać prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Preparat dostępny w postaci tabletek jest przeznaczony do przyjmowania doustnego. Ważne jest, aby nie przekraczać zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności leku, a może zaszkodzić zdrowiu. Przed rozpoczęciem stosowania preparatu należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz dostosuje dawkowanie indywidualnie, zazwyczaj rozpoczynając od małej dawki początkowej i stopniowo ją zwiększając w zależności od reakcji pacjenta.

Preparat jest przeznaczony dla osób dorosłych, nie zaleca się jego stosowania u dzieci i młodzieży. Osoby z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie powinny stosować preparatu. Podobnie, osoby w podeszłym wieku oraz z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby powinny zaczynać od najmniejszej dawki. W przypadku konieczności przerwania leczenia, należy stopniowo zmniejszać dawkę, zgodnie z zaleceniami lekarza.

Poinformuj lekarza o wszystkich stosowanych niedawno lekach, w tym tych bez recepty. Należy unikać jednoczesnego stosowania preparatu z silnymi inhibitorami izoenzymu 1A2 cytochromu P450, takimi jak fluwoksamina czy cyprofloksacyna. Również należy unikać stosowania leków hamujących aktywność tego izoenzymu, takich jak niektóre leki przeciwarytmiczne, cymetydyna czy fluorochinolony.

Stosowanie leków, które zwiększają aktywność izoenzymu 1A2 cytochromu P450, może prowadzić do zmniejszenia stężenia tyzanidyny we krwi. Ryfampicyna może zmniejszyć skuteczność działania preparatu, dlatego należy unikać jej długotrwałego stosowania. W okresie stosowania preparatu zaleca się unikanie spożywania alkoholu i nie stosowanie go jednocześnie z lekami uspokajającymi, nasennymi czy innymi lekami o podobnym mechanizmie działania.

Jak każdy lek, również Sirdalud 4 mg może wywoływać skutki uboczne, choć nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z zażywania leku z reguły przewyższają szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.

Bardzo często występują: senność i zawroty głowy, suchość błony śluzowej jamy ustnej, problemy żołądkowo-jelitowe, osłabienie mięśni, zmęczenie.

Często zdarzają się: bezsenność, zaburzenia snu, uczucie zmęczenia, spadek częstotliwości rytmu serca (bradykardia), obniżenie ciśnienia tętniczego, nudności, przemijający wzrost aktywności aminotransferaz (AST, ALT) we krwi.

Dodatkowo możliwe skutki uboczne, których częstości występowania nie określono: omamy, dezorientacja, problemy z równowagą, zaburzenia widzenia (widzenie nieostre), omdlenia, zapalenie lub niewydolność wątroby, osłabienie. Po nagle przerwanym stosowaniu tyzanidyny w dużych dawkach mogą pojawić się wzrost ciśnienia tętniczego i zwiększona częstotliwość rytmu serca, co może prowadzić do udaru mózgu.

W przypadku przyjmowania większych dawek w leczeniu zwiększonego napięcia mięśni, skutki uboczne występują częściej i są bardziej nasilone, a także może pojawić się wydłużenie odcinka QT na zapisie EKG oraz potencjalnie niebezpieczne zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes, bardzo rzadko – ostra niewydolność wątroby.