Sitagliptyna to substancja czynna używana w leczeniu cukrzycy typu 2. Działa poprzez zahamowanie enzymu DPP-4, co zwiększa stężenie hormonów inkretynowych i uwalnianie insuliny. Jest szybko wchłaniana po podaniu doustnym, a jej metabolizm ma drugorzędne znaczenie.

Sitagliptyna jest głównie wydalana z moczem. Konieczne jest dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Niektóre warunki zdrowotne mogą uniemożliwiać stosowanie lub wymagać dostosowania dawki leku. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie określonych badań kontrolnych. Preparatu nie należy stosować u pacjentów z cukrzycą typu 1 ani w leczeniu kwasicy ketonowej związanej z cukrzycą.

Wśród działań niepożądanych preparatu może pojawić się ostre zapalenie trzustki, które wymaga przerwania jego stosowania. W przypadku silnego bólu brzucha konieczna jest konsultacja z lekarzem, ponieważ może to wskazywać na wystąpienie ostrego zapalenia trzustki. Objawy zazwyczaj ustępują po zaprzestaniu stosowania preparatu, jednak w rzadkich przypadkach może dojść do poważnego zapalenia trzustki zakończonego zgonem. W przypadku potwierdzenia zapalenia trzustki nie należy ponownie zaczynać przyjmowania preparatu. U pacjentów, u których wcześniej stwierdzono zapalenie trzustki, należy zachować szczególną ostrożność. W przypadku stosowania preparatu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną może dojść do hipoglikemii. Aby zminimalizować ryzyko obniżenia poziomu cukru we krwi, konieczne może być dostosowanie dawki stosowanej pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny zgodnie z zaleceniami lekarza. Sitagliptyna jest wydalana przez nerki, dlatego zalecana jest kontrola funkcji nerek przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie terapii. U pacjentów z zaburzeniami funkcji nerek lub niewydolnością nerek konieczne jest indywidualne dostosowanie dawkowania. Stosowanie preparatu może prowadzić do ciężkich reakcji alergicznych, takich jak obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne czy poważne zmiany skórne, w tym zespół Stevensa-Johnsona. Te reakcje zwykle występują w ciągu 3 miesięcy od rozpoczęcia stosowania preparatu. W przypadku podejrzenia reakcji alergicznej należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem. U osób przyjmujących preparat może wystąpić pemfigoid pęcherzowy, przewlekła choroba skóry. W przypadku podejrzenia pemfigoidu należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Preparat zawiera laktozę, dlatego osoby nietolerujące galaktozy, cierpiące na niedobór laktazy lub z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny go stosować. Preparat nie wpływa istotnie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy jednak pamiętać, że może powodować hipoglikemię przy stosowaniu z insuliną lub lekami zwiększającymi wydzielanie insuliny.

W przypadku hipoglikemii może wystąpić zaburzenie psychofizyczne, co może stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Ponadto, preparat może powodować zawroty głowy i senność, które również mogą wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Preparat jest dostępny w postaci tabletek powlekanych przeznaczonych do zażycia doustnego. Należy pamiętać, aby nie przekraczać zalecanych dawek, ponieważ może to zaszkodzić zdrowiu. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, zaleca się konsultację z lekarzem.

Dla dorosłych zalecana dawka wynosi 100 mg raz dziennie. W przypadku stosowania preparatu w połączeniu z insuliną lub pochodną sulfonylomocznika, konieczne może być dostosowanie dawki tych leków w celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii. Dawkę preparatu należy dostosować do funkcji nerek, dlatego zalecana jest kontrola funkcji nerek przed i w trakcie leczenia. W przypadku łagodnych lub umiarkowanych zaburzeń pracy nerek (GFR powyżej 45 ml/min) nie ma konieczności dostosowania dawki. Dla pacjentów z GFR poniżej 45 ml/min, ale powyżej 30 ml/min, zaleca się dawkę 50 mg raz dziennie. Pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR poniżej 30 ml/min) oraz pacjentom poddawanym hemodializie lub dializie otrzewnowej zaleca się dawkę 25 mg raz dziennie. Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami funkcji wątroby. Brak danych dotyczących stosowania preparatu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami funkcji wątroby, dlatego zaleca się ostrożność. Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18. roku życia. Preparat należy zażywać raz dziennie, niezależnie od posiłków.