Substancją czynną leku jest spironolakton, który jest lekiem moczopędnym oszczędzającym potas z grupy antagonistów aldosteronu. Jego działanie polega na blokowaniu receptorów dla aldosteronu, co zapobiega wiązaniu aldosteronu i hamuje jego działanie. Aldosteron jest hormonem sterydowym kory nadnerczy, który reguluje gospodarkę wodno-elektrolitową. Spironolakton działa poprzez zahamowanie zwrotnego wchłaniania jonów sodu i chloru, co skutkuje zwiększonym wydalaniem wody z zachowaniem potasu i magnezu.

Po podaniu doustnym spironolakton dobrze się wchłania i osiąga maksymalne stężenie po około 2,5 godziny. Jest metabolizowany do aktywnych metabolitów i głównie wydalany z moczem. W przypadku chorych z przewlekłą niewydolnością serca spironolakton może znacząco poprawić przeżycie poprzez zmniejszenie ryzyka śmierci z przyczyn sercowych.

Niestety, nawet jeśli są wskazania do zastosowania preparatu, nie zawsze można go używać. Nie wolno stosować preparatu, jeśli występuje uczulenie na którykolwiek ze składników preparatu. Nie stosować, jeśli istnieje: - ostra niewydolność nerek, ciężkie zaburzenia czynności nerek, bezmocz - hiperkaliemia (zwiększone stężenie potasu we krwi) - choroba Addisona oraz, - jeśli jednocześnie stosowany jest eplerenon lub inne leki moczopędne oszczędzające potas. Nie stosować u dzieci i młodzieży z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek.

W trakcie stosowania preparatu nie należy rutynowo przyjmować suplementów potasu. Preparatu nie należy stosować w ciąży, chyba że lekarz uzna to za absolutnie konieczne. Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Niektóre schorzenia mogą być przeszkodą do stosowania preparatu lub wskazaniem do zmiany jego dawkowania. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Preparat, podobnie jak inne leki moczopędne, może zakłócać równowagę wodno-elektrolitową. Lekarz zaleci regularne badania stężenia elektrolitów, zwłaszcza u pacjentów w starszym wieku i u osób z zaburzeniami nerek lub wątroby. Należy uważać na zwiększone stężenie potasu we krwi (hiperkaliemię), które może prowadzić do zaburzeń rytmu serca, a nawet zagrażać życiu. Ryzyko hiperkaliemii wzrasta u osób z zaburzeniami funkcji nerek oraz u osób stosujących dietę bogatą w potas lub przyjmujących suplementy potasu. W przypadku wystąpienia hiperkaliemii lekarz zaleci zaprzestanie stosowania preparatu i w razie potrzeby zastosowanie odpowiedniego leczenia. Użycie spironolaktonu u pacjentów z marskością wątroby może wywołać hiperchloremiczną kwasicę metaboliczną, zwykle równocześnie z hiperkaliemią, nawet jeśli funkcja nerek jest normalna. Pacjenci z marskością wątroby i inni, którzy są narażeni na ryzyko kwasicy, powinni być uważnie monitorowani. Współużywanie innych leków moczopędnych oszczędzających potas, inhibitorów ACE, sartanów, NLPZ, antagonistów aldosteronu, heparyny, suplementów potasu lub produktów spożywczych bogatych w potas może prowadzić do poważnej hiperkaliemii. Stosowanie preparatu może tymczasowo zwiększyć stężenie mocznika we krwi, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami funkcji nerek. W trakcie leczenia szczególnie ważne jest monitorowanie stężenia potasu u pacjentów z ciężką niewydolnością serca. Należy unikać stosowania innych leków moczopędnych oszczędzających potas i doustnych suplementów potasu. Po tygodniu od rozpoczęcia leczenia lub zmiany dawki należy sprawdzić stężenie potasu i kreatyniny, a następnie kontrolować je miesięcznie przez 3 kolejne miesiące.

Częstotliwość dalszych badań kontrolnych ustali lekarz. Jeśli stężenie potasu osiągnie lub przekroczy 5 mmol/l albo stężenie kreatyniny przekroczy 4 mg/dl, lekarz zaleci zaprzestanie stosowania preparatu. Należy zachować ostrożność u dzieci i młodzieży z łagodną niewydolnością nerek z powodu nadciśnienia, ze względu na ryzyko hiperkaliemii. Przy umiarkowanej lub ciężkiej niewydolności nerek stosowanie preparatu jest przeciwwskazane. Informacje o pozostałych składnikach preparatu: - Preparat zawiera laktozę; osoby nietolerujące galaktozy, cierpiące na niedobór laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinny przyjmować tego preparatu. Czy preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów? Preparat może powodować senność lub zawroty głowy, co może negatywnie wpłynąć na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn do momentu poznania reakcji organizmu na rozpoczęte leczenie.

Preparat dostępny jest w postaci tabletek do stosowania doustnego. Należy przestrzegać zalecanych dawek i nie przekraczać ich, aby nie zaszkodzić swojemu zdrowiu. Podczas leczenia zaleca się monitorowanie stężenia potasu i kreatyniny we krwi. Dawkowanie preparatu zależy od diagnozy. Dla dorosłych z zastoinową niewydolnością serca z obrzękiem zaleca się początkowo 100 mg na dobę, ustalaną przez lekarza. W przypadku ciężkiej niewydolności serca klasa III-IV wg NYHA, dawka początkowa wynosi 25 mg na dobę. W innych przypadkach, takich jak wodobrzusze w przebiegu chorób wątroby czy zespół nerczycowy, dawki również są dostosowywane indywidualnie.

W przypadku nadciśnienia tętniczego zaleca się przyjmowanie 25-100 mg na dobę. Konieczna jest jednak stała kontrola stężenia potasu i kreatyniny we krwi u osób przyjmujących już inne leki na nadciśnienie. Warto zauważyć, że preparat nie jest zalecany dla osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby ani nerek. Dzieci i młodzież powinny być leczone pod specjalistycznym nadzorem.

Powiedz lekarzowi o wszystkich ostatnio używanych lekach, łącznie z tymi, które można dostać bez recepty. Uważaj na równoczesne stosowanie eplerenonu lub innych leków moczopędnych oszczędzających potas. Unikaj również suplementów potasu, żywności bogatej w potas, innych leków moczopędnych oszczędzających potas oraz niektórych leków obniżających ciśnienie krwi, heparyny i innych leków zwiększających stężenie potasu - może to prowadzić do poważnej hiperkaliemii. Spironolakton używany jednocześnie z kotrimoksazolem może spowodować istotną hiperkaliemię. Preparat może wpływać na zwiększenie stężenia digoksyny.

Uważaj na równoczesne stosowanie leków przeciwnadciśnieniowych i innych leków obniżających ciśnienie - może to prowadzić do nasilenia działania przeciwnadciśnieniowego. Unikaj także równoczesnego stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny. Spironolaktonu nie należy stosować z karbenoksolonem, z diuretykami oraz niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi. Pamiętaj o zwiększonej ostrożności podczas znieczulenia. Metabolity spironolaktonu mogą wpływać na wyniki badań laboratoryjnych. Nie stosuj spironolaktonu jednocześnie z abirateronem.