Niektóre schorzenia mogą uniemożliwiać stosowanie preparatu lub wymagać zmiany dawkowania. Są sytuacje, gdy konieczne jest regularne badanie kontrolne. Antybiotyki makrolidowe, w tym omawiany preparat, mogą rzadko wywoływać ciężkie reakcje alergiczne, które stanowią zagrożenie życia, takie jak obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne czy ciężkie reakcje skórne. W przypadku pierwszych zmian skórnych należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Konieczne może być przerwanie stosowania preparatu i wprowadzenie odpowiedniego leczenia objawowego. Antybiotyk może spowodować zaburzenia czynności wątroby, nawet prowadzące do niewydolności wątroby.

W przypadku objawów takich jak żółtaczka czy bóle brzucha, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Podczas przyjmowania antybiotyku można doświadczyć wydłużenia odstępu QT w EKG, co zwiększa ryzyko zaburzeń rytmu serca. Szczególną ostrożność należy zachować u osób z czynnikami ryzyka, takimi jak ciężka niewydolność serca czy zaburzenia elektrolitowe. Niektóre zakażenia gardła nie są leczone azytromycyną, a w przypadku biegunki lub innych działań niepożądanych, należy skonsultować się z lekarzem. Preparatu nie należy łączyć z innymi substancjami, a przy stosowaniu u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi czy psychicznymi należy zachować ostrożność. W razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, zawsze warto skonsultować się z lekarzem.

Preparat jest dostępny w postaci proszku do przygotowania zawiesiny doustnej. Należy przestrzegać zaleconych dawek, ponieważ nadmierne spożycie nie poprawia skuteczności leku, a może zaszkodzić zdrowiu. Jeśli pojawią się wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, warto skonsultować się z lekarzem. Dawkowanie będzie dostosowane do wskaźników takich jak waga, nasilenie infekcji, wrażliwość na drobnoustroje oraz stan pacjenta.

W niektórych grupach pacjentów może być konieczne dostosowanie dawkowania. Standardowo zaleca się dawkę 10mg/kg masy ciała, podawaną raz na dobę przez 3 dni, z wyjątkiem przypadków rumienia wędrującego. Dawkowanie zależy od wagi dziecka, np. dla dzieci o masie ciała 10-14 kg rekomendowana jest dawka 100 mg. Preparat azytromycyny może być stosowany w leczeniu pewnych schorzeń, jednak zaleca się użycie go jedynie w przypadku braku możliwości zastosowania antybiotyków beta-laktamowych jako pierwszej opcji leczenia. U pacjentów w podeszłym wieku, jak również u osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami funkcji nerek lub wątroby nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Produkt należy podawać doustnie, po odpowiednim przygotowaniu zawiesiny. Dawkę można odmierzyć za pomocą dołączonej strzykawki miarowej lub łyżeczki miarowej. Preparat należy popić np. herbatą lub sokiem.

Informuj lekarza o wszystkich stosowanych lekach, w tym tych wydawanych bez recepty. Nie łącz preparatu z alkaloidami sporyszu (ergotaminą, dihydroergotaminą), ponieważ może to spowodować zatrucie alkaloidami sporyszu, skurcze naczyń i niedokrwienie tkanek.

Konieczne jest zachowanie ostrożności przy przyjmowaniu leków wpływających na wydłużenie odstępu QT, takich jak leki przeciwarytmiczne, przeciwhistaminowe, cisapryd, leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne i fluorochinolony. Ponadto, należy unikać jednoczesnego stosowania z neutralizatorami soku żołądkowego, digoksyną, kolchicyną, zydowudyną, astemizolem, alfentanyl, statynami, warfaryną, cyklosporyną, nelfinawirem, ryfabutyną, terfenadyną i teofiliną. Należy pamiętać o monitorowaniu stężenia leków we krwi i informowaniu lekarza o wszelkich objawach niepożądanych.

Sumamed forte może wywołać działania niepożądane, które mogą różnić się w zależności od pacjenta. Należy pamiętać, że korzyści z jego stosowania zazwyczaj przewyższają ewentualne szkody. Najczęściej występującymi skutkami ubocznymi są: biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha, ból głowy oraz różne zmiany w obrazie krwi.

W mniej typowych przypadkach mogą pojawić się infekcje oporne na leczenie, zmniejszenie liczby leukocytów/granulocytów, zmniejszenie łaknienia, nerwowość, senność, bóle mięśni i stawów, obrzęki oraz inne. Istnieje także ryzyko reakcji alergicznych, w tym obrzęku naczynioruchowego, reakcji anafilaktycznych czy ciężkich reakcji skórnych. W przypadku pierwszych objawów reakcji nadwrażliwości, konieczna jest natychmiastowa konsultacja lekarska.