Preparat jest stosowany w terapii:

• reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) u osób dorosłych

• ciężkiej postaci łuszczycy, która nie reaguje na inne metody leczenia, takie jak fototerapia PUVA i retinoidy, oraz ciężkiego łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych

• podtrzymującej terapii ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) u dorosłych, jak również u dzieci powyżej 3. roku życia.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do korzystania z tego produktu, nie zawsze jest to możliwe. Preparatu nie wolno stosować w przypadku alergii na którykolwiek składnik preparatu.

Nie należy stosować w przypadku:

• ciężkich problemów z wątrobą

• choroby alkoholowej

• ciężkich problemów z nerkami

• chorób układu krwiotwórczego, takich jak niedokrwistość aplastyczna, leukopenia, małopłytkowość, ciężka niedokrwistość

• ciężkich, ostrych lub przewlekłych infekcji

• zespołu niedoboru odporności

• zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzeń jamy ustnej, czynnej choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.

W trakcie leczenia nie należy przyjmować szczepionek zawierających żywe drobnoustroje.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w ciąży i podczas karmienia piersią.

Niektóre przypadki chorób oraz inne okoliczności mogą przeciwwskazywać stosowanie lub zasugerować zmianę dawki preparatu. W niektórych sytuacjach mogą być potrzebne określone badania kontrolne.

Leczenie wymaga bezwzględnego nadzoru lekarza z doświadczeniem w chemioterapii nowotworowej oraz terapii immunosupresyjnej.

Z uwagi na ryzyko wystąpienia poważnych działań toksycznych, które mogą prowadzić do śmierci, pacjent powinien być ściaśle monitorowany i regularnie wykonywać zlecone badania laboratoryjne, aby wczesniej wykryć objawy toksyczności. W przypadku ich wystąpienia, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Nie wszystkie działania niepożądane mogą być odwrócone po odstawieniu metotreksatu.

Należy pamiętać, że metotreksat używany w leczeniu nieonkologicznym (RZS, łuszczyca) jest przyjmowany raz w tygodniu. Pomyłkowe codzienne przyjmowanie leku w tygodniowej dawce może zakończyć się tragicznie.

Ostrzeżenie dotyczy pacjentów z zahamowaniem czynności szpiku, szczególnie po wcześniejszej radioterapii lub chemioterapii, z zaburzeniami nerek, wątroby, w złym stanie ogólnym, dzieci oraz osób starszych.

Przekroczenie dawki metotreksatu 20 mg na tydzień zwiększa ryzyko działań toksycznych, szczególnie zahamowania czynności szpiku.

Metotreksat jest głównie wydalany przez nerki. U pacjentów z zaburzeniami nerek wydalanie metotreksatu spowalnia, zwiększając ryzyko działań niepożądanych. Dlatego pacjenci z zaburzeniami nerek powinni przyjmować metotreksat tylko w niskich dawkach.

W przypadku chorób wątroby, zwłaszcza wywołanych spożywaniem alkoholu, lekarz indywidualnie decyduje, czy stosowanie metotreksatu jest możliwe, oraz zaleca odpowiednie środki ostrożności.

Terapia metotreksatem może wpłynąć na płodność zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, jednak zwykle powraca ona do normy po zakończeniu leczenia.

Przed zastosowaniem metotreksatu należy upewnić się, że kobieta nie jest w ciąży.

Metotreksat jest teratogenny i toksyczny dla płodu. Kobiety w wieku rozrodczym nie powinny zajść w ciążę, a mężczyźni nie powinni planować dziecka. Pacjenci w wieku rozrodczym powinni skonsultować się z lekarzem w celu omówienia metod antykoncepcji podczas terapii i przynajmniej przez 6 miesięcy po zakończeniu leczenia w przypadku kobiet oraz przynajmniej przez 3 miesiące po zakończeniu leczenia w przypadku mężczyzn.

Mężczyźni planujący ojcostwo w przyszłości powinni omówić z lekarzem możliwość pobrania i przechowywania nasienia przed rozpoczęciem leczenia.

Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia metotreksatem konieczne jest wykonanie odpowiednich badań:

- morfologia krwi z rozmazem

- oznaczenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny

- oznaczenie stężenia albuminy w surowicy

- badanie czynności nerek z oznaczeniem klirensu kreatyniny

- diagnostyka WZW typu B i C

- wykluczenie gruźlicy

- RTG klatki piersiowej

- badanie płuc u chorych z podejrzeniem choroby płuc.

Stan błon śluzowych jamy ustnej i gardła powinien być regularnie kontrolowany.

Terapia metotreksatem niesie ryzyko zahamowania czynności szpiku kostnego i może prowadzić do niedokrwistości, małopłytkowości....

W trakcie ciąży nie należy przyjmować żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!

Przed przystąpieniem do stosowania jakiejkolwiek terapii farmakologicznej w okresie ciąży lub karmienia piersią, zawsze należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić ewentualne ryzyka i korzyści związane z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, koniecznie poinformuj lekarza o swoim stanie.

Przyjmowanie metotreksatu w ciąży i w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Metotreksat wykazuje działanie teratogenne u ludzi i może prowadzić do toksycznych skutków dla płodu. Kobiety w wieku rozrodczym nie powinny zajmować się planowaniem ciąży, natomiast mężczyźni w tym samym wieku powinni unikać próby poczęcia dziecka. Osoby w wieku rozrodczym (zarówno kobiety, jak i mężczyźni) powinny skonsultować się z lekarzem w celu omówienia skutecznych metod antykoncepcji podczas leczenia oraz przez co najmniej 6 miesięcy (w przypadku kobiet) i co najmniej 3 miesiące (u mężczyzn) po zakończeniu terapii metotreksatem.

Przed rozpoczęciem przyjmowania metotreksatu konieczne jest potwierdzenie, że kobieta nie jest w ciąży.

Mężczyźni leczeni metotreksatem nie powinni próbować zostania ojcami podczas terapii oraz przez co najmniej 3 miesiące po jej zakończeniu. Ci, którzy planują założenie rodziny w przyszłości, powinni skonsultować się z lekarzem w sprawie możliwości zebrania i przechowania spermy przed rozpoczęciem leczenia.

Terapia metotreksatem może prowadzić do zaburzeń płodności zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, które zazwyczaj ustępują po zakończeniu leczenia.

Trexan Neo, jak każdy inny lek, może wywołać efekty uboczne, jednak nie każdy pacjent je odczuje podczas stosowania tego preparatu. Ważne jest, aby pamiętać, że spodziewane korzyści z leczenia z reguły przewyższają ewentualne szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.

Do częstych działań niepożądanych należą m.in.: zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, utrata apetytu, nudności, bóle brzucha, zawroty głowy, senność, wysypka czy bóle mięśni. Rzadziej mogą pojawić się powikłania płucne, cukrzyca, depresja, osteoporoza czy zaburzenia czynności nerek.

W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić bardziej poważne skutki uboczne, jak np. reaktywacja przewlekłego zakażenia, astma oskrzelowa, zdarzenia zakrzepowo-zatorowe czy martwica toksyczna naskórka.

Należy pamiętać, że przed rozpoczęciem leczenia Trexan Neo należy skonsultować się z lekarzem, który dokładnie przedstawi ryzyko związane z długotrwałym stosowaniem tego leku.