Preparat zawiera trazodon, który jest stosowany do leczenia różnych zaburzeń depresyjnych, w tym depresji z lękiem i zaburzeniami snu. Mechanizm jego działania polega na zablokowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny przez komórkę nerwową, co prowadzi do zwiększenia stężenia tego neuroprzekaźnika i nasilenia przekaźnictwa. Trazodon działa także jako antagonist receptorów serotoninowych, co może wpływać na bezsenność, lęk, pobudzenie psychoruchowe i funkcje seksualne. Jest bezpieczny dla osób z jaskrą i problemami układu moczowego. Nie powoduje działań niepożądanych, które są charakterystyczne dla innych leków przeciwdepresyjnych, takich jak działania pozapiramidowe, nasilenie przewodnictwa noradrenergicznego czy działanie cholinolityczne.

Produkt jest przeznaczony do leczenia różnych rodzajów zaburzeń depresyjnych, włącznie z depresją towarzyszącą lękom.

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do zastosowania specyfiku, nie zawsze jest możliwe jego użycie. Nie wolno stosować preparatu w przypadku uczulenia (nadwrażliwości) na którekolwiek ze składników preparatu.
Nie zaleca się stosowania preparatu u osób będących pod wpływem alkoholu lub leków nasennych oraz u osób z ostrym atakiem serca.

Niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawkowania leku. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie określonych badań kontrolnych. Nie zaleca się stosowania leku u osób poniżej 18 roku życia. Depresja wiąże się z zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych i zachowań autoagresywnych. Efekty leczenia mogą być zauważalne dopiero po kilku tygodniach, niekiedy nawet dłużej. Osoba lecząca się tym lekiem powinna być pod stałą opieką lekarza do momentu poprawy stanu zdrowia. Inne zaburzenia psychiczne, dla których przepisuje się ten lek, mogą również zwiększać ryzyko wystąpienia zachowań autoagresywnych. Dlatego ważne jest monitorowanie pacjenta przez lekarza. Osoby cierpiące na inne choroby niż depresja, osoby po próbach samobójczych oraz osoby wykazujące skłonność do samookaleczeń, powinny być ściśle kontrolowane przez lekarza. Podczas zmiany dawkowania cały czas należy być pod opieką lekarską. Chorzy i ich bliscy powinni zwracać uwagę na każde nasilenie objawów choroby, pojawienie się myśli samobójczych lub nietypowych zachowań i natychmiast skonsultować się z lekarzem. Należy zachować ostrożność u osób w podeszłym wieku, chorujących na padaczkę, z niewydolnością wątroby lub nerek, chorobami serca, nadczynnością tarczycy, zaburzeniami oddawania moczu, chorobami krążenia, jaskrą, żółtaczką. U pacjentów stosujących lek odnotowano występowanie niedociśnienia, w tym ortostatycznego. Aby uniknąć objawów odstawienia, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki. U mężczyzn w trakcie leczenia może wystąpić priapizm, który należy niezwłocznie skonsultować z lekarzem. Lek zawiera sacharozę, dlatego osoby z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinny go stosować. Lek może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów, więc należy zachować ostrożność.

Produkt występuje w postaci tabletek o wydłużonym uwalnianiu i przeznaczony jest do zażywania doustnego. Ważne jest, aby nie przekraczać zaleconych dawek, ponieważ może to być szkodliwe dla zdrowia. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości zaleca się skonsultowanie się z lekarzem. Dla dorosłych zaleca się przyjmowanie 75-150 mg raz dziennie, wieczorem przed snem. Maksymalna dawka to 300 mg na dobę (w warunkach szpitalnych do 600 mg na dobę) podzielona na dwie dawki. Terapia powinna trwać co najmniej miesiąc. Tabletki można podzielić na trzy części, co ułatwia dokładne dawkowanie. U osób starszych zaleca się dawkę początkową 100 mg na dobę, maksymalną - 300 mg na dobę. W przypadku osób z niewydolnością wątroby i/lub nerek zaleca się ostrożność. Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia.

W trakcie ciąży zaleca się omówienie wszelkich leków z lekarzem przed ich zastosowaniem. Ważne jest, aby uzyskać pełne zrozumienie potencjalnych korzyści i zagrożeń związanych z przyjmowaniem leku podczas ciąży i karmienia piersią. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, koniecznie poinformuj lekarza o tym przed zastosowaniem recepty na lek.
Nie zaleca się stosowania preparatu w pierwszym trymestrze ciąży. W kolejnych okresach ciąży lekarz powinien ocenić potencjalne korzyści dla matki w kontekście ryzyka dla dziecka.
Podczas przyjmowania preparatu nie powinno się karmić piersią.

Podobnie jak każdy inny lek, Trittico CR może wywoływać efekty uboczne, chociaż nie u każdego pacjenta korzystającego z tego preparatu. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z przyjmowania leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.
Możliwe skutki uboczne obejmują: nieprawidłowe wyniki badań krwi (takie jak agranulocytoza, małopłytkowość, eozynofilia, leukopenia i niedokrwistość), reakcje alergiczne, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego, hiponatremia, utratę masy ciała, jadłowstręt, zwiększone łaknienie, myśli lub zachowania samobójcze, splątanie, bezsenność, dezorientację, manię, lęk, nerwowość, pobudzenie (czasem przechodzące w delirium), urojenia, zachowania agresywne, omamy, koszmary senne, zmniejszenie libido, zespół odstawienny, zespół serotoninowy, drgawki, złośliwy zespół neuroleptyczny, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, bóle głowy, senność, niepokój (głównie ruchowy), osłabienie czujności, drżenie, zamglenie widzenia, zaburzenia pamięci, drgawki kloniczne, afazję ekspresywną, parestezje, dystonię, zmianę smaku, nieregularne tętno (w tym torsade de pointes, kołatanie serca, przedwczesne skurcze komorowe, pobudzenia komorowe, tachykardia komorowa), bradykardię, tachykardię, nieprawidłowe wyniki EKG (wydłużenie odstępu QT), niedociśnienie ortostatyczne, nadciśnienie tętnicze, omdlenia, zatkany nos, duszność, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, zaparcia, biegunki, niestrawność, bóle brzucha, zapalenie żołądka i jelit, nadmierny ślinotok, paraliż jelit, problemy z wątrobą (takie jak żółtaczka i uszkodzenia komórek wątroby), zastoje żółci wątrobowej, wysypki skórne, świąd, nadmierną potliwość, bóle kończyn, pleców, mięśni, stawów, trudności z oddawaniem moczu, priapizm, osłabienie, obrzęki, objawy grypopodobne, zmęczenie, bóle w klatce piersiowej, gorączkę, wzrost aktywności enzymów wątrobowych.