Substancją czynną preparatu jest rifaksymina, antybiotyk o szerokim zakresie działania. Rifaksymina hamuje aktywność enzymu odpowiedzialnego za syntezę RNA w komórce bakteryjnej, co prowadzi do zahamowania syntezy białek bakteryjnych i w konsekwencji do śmierci komórki. Preparat działa bakteriobójczo wobec większości bakterii, zarówno Gram-dodatnich jak i Gram-ujemnych, tlenowych i beztlenowych, które wywołują zakażenia jelitowe i biegunkę podróżnych.

Dodatkowo, ogranicza produkcję amoniaku i toksyn, które są odpowiedzialne za objawy encefalopatii wątrobowej. Preparat jest przeznaczony do stosowania doustnego i działa głównie w jelicie, gdzie jest w większości wydalany z kałem.

Lek ten jest zalecany dla osób dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia w leczeniu chorób wywołanych przez bakterie wrażliwe na rifaksyminę, takich jak:

• choroby przewodu pokarmowego: infekcje jelitowe, biegunka podróżnych
• encefalopatia wątrobowa.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki leku. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Nie wolno stosować preparatu w przypadku biegunki z objawami ogólnoustrojowego zakażenia, przy towarzyszącej gorączce lub obecności krwi w kale. Produkt nie jest wchłaniany z przewodu pokarmowego i nie działa skutecznie w powyższych przypadkach. W takiej sytuacji konieczna jest konsultacja lekarska i zastosowanie odpowiedniego leczenia.

Jeśli pomimo stosowania preparatu biegunka zakaźna trwa dłużej niż 24–48 godzin lub jej objawy się nasilają, należy skonsultować się z lekarzem; konieczne jest właściwe rozpoznanie i zastosowanie innego leczenia.
Większość antybiotyków może prowadzić do rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia jelit o różnym nasileniu, czasem ciężkiego. W przypadku wystąpienia biegunki po antybiotykoterapii należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit.
Przy długotrwałym i/lub wysokim dawkowaniu preparatu, oraz przy uszkodzeniach błony śluzowej jelita, może dojść do zwiększenia wchłaniania leku. Zwiększone wchłanianie może manifestować się czerwonym zabarwieniem moczu, spowodowanym substancją czynną preparatu (ryfamycyna ma kolor czerwono-pomarańczowy).

Informacje dodatkowe o składnikach preparatu:
preparat w postaci granulatu do sporządzenia zawiesiny doustnej zawiera sacharozę (ok. 5,8 g w 20 ml); osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinny stosować preparatu;
preparat w postaci granulatu do sporządzenia zawiesiny doustnej zawiera sacharozę; należy zachować ostrożność u chorych na cukrzycę.

Czy ten preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

• Zakażenia jelitowe i biegunka podróżnych: od 200 mg co 8 godzin do 400 mg co 8–12 godzin.
• Encefalopatia wątrobowa: 400 mg co 8 godzin.

Podając lek w postaci zawiesiny doustnej, należy odmierzyć dawkę za pomocą dołączonej miarki. Preparatu nie należy stosować dłużej niż 7 dni. Nie jest konieczna zmiana dawkowania u osób z zaburzeniami czynności wątroby. Brak danych dotyczących farmakokinetyki leku u pacjentów z niewydolnością nerek ani u osób powyżej 65. roku życia. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci poniżej 12. roku życia z powodu braku doświadczenia klinicznego w tej grupie wiekowej.

Jak każdy lek, również Xifaxan może wywołać efekty uboczne, jednak nie muszą one występować u wszystkich pacjentów stosujących ten lek. Warto pamiętać, że korzyści płynące z przyjmowania leku z reguły przewyższają szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.
Efekty uboczne zazwyczaj mają niewielki lub umiarkowany charakter i najczęściej ustępują samoistnie, nie wymagając zmiany dawkowania ani przerwania leczenia.

Do częstych działań niepożądanych zalicza się:

• bóle brzucha
• zaparcia
• nagłe parcie na stolec
• biegunkę
• wzdęcia
• nudności
• wymioty
• gorączkę oraz bóle głowy.

Natomiast do rzadszych należą:

• ból w górnej części brzucha
• wodobrzusze
• niestrawność
• suchość w ustach
• zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego
• stolce z domieszką śluzu lub krwi
• jadłowstręt
• suchość w gardle
• duszność
• ból gardła
• zaburzenia smaku
• zawroty głowy
• podwójne widzenie
• kołatanie serca
• zaburzenia snu
• astenia
• bóle i skurcze mięśni
• osłabienie siły mięśniowej
• zaczerwienienie twarzy
• kandydoza
• oparzenie słoneczne
• częste miesiączki
• zwiększenie aktywności AST
• wzrost ciśnienia tętniczego
• krwinkomocz
• krwiomocz
• glikozuria
• wielomocz oraz zaburzenia hematologiczne.

Natomiast bardzo rzadko mogą wystąpić:

• reakcja rzekomoanafilaktyczna
• obrzęk naczynioruchowy
• obrzęk twarzy
• zapalenie skóry
• pokrzywka
• świąd
• wysypka.