Zofenopryl to lek zawierający substancję czynną zofenopryl, należący do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Mechanizm działania polega na blokowaniu aktywności konwertazy angiotensyny, enzymu odpowiedzialnego za produkcję angiotensyny II. Zmniejszenie stężenia angiotensyny II prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego, a także wywiera pozytywny wpływ na naczynia krwionośne i działa przeciwmiażdżycowo. Inhibitory ACE stosowane są w leczeniu nadciśnienia tętniczego, chorób sercowo-naczyniowych i nerek.

Zofenopryl jest prolekiem, który szybko się wchłania i metabolizuje w wątrobie do aktywnego metabolitu. Maksymalne stężenie metabolitu osiąga się po około 90 minutach od podania leku. Pełne efekty obniżenia ciśnienia tętniczego mogą wymagać kilku tygodni terapii.

Preparat jest zalecany do stosowania w przypadku:

• łagodnego lub umiarkowanego samoistnego nadciśnienia tętniczego

• stabilnych hemodynamicznie chorych ze świeżym zawałem serca, z objawami niewydolności serca lub bez nich, u których nie zastosowano terapii trombolitycznej – leczenie rozpoczęte w ciągu 24 godzin od wystąpienia zawału serca.

Niekiedy niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą być przeszkodą albo wskazaniem do modyfikacji dawkowania danego preparatu. Czasami konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Warto zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu tego preparatu, ponieważ może on prowadzić do nagle i znacząco obniżonego ciśnienia tętniczego. Wysokie ryzyko niedociśnienia po zastosowaniu preparatu dotyczy przede wszystkim osób:

- o zmniejszonej objętości krwi krążącej, cierpiących na odwodnienie bądź mających niedobory elektrolitów

- z wzmożoną aktywacją układu RAA, co może być podejrzewane w przypadku ciężkiego nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, upośledzenia napływu lub odpływu krwi z lewej komory serca, nadciśnienia naczyniowo-nerkowego, marskością wątroby i/lub wodobrzuszem, osób z niedokrwieniem mięśnia sercowego lub mózgu

W przypadku powyższych sytuacji leczenie powinno być rozpoczęte tylko pod szczególną opieką lekarską. Zaleca się ścisłą kontrolę medyczną oraz monitorowanie ciśnienia tętniczego, szczególnie na początku leczenia i przy zwiększaniu dawki. Przed rozpoczęciem kuracji lekarskiej, jeśli to możliwe, należy odstawić leki moczopędne.

Nie zaleca się stosowania tego preparatu u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym, zawałem serca i niewydolnością wątroby, ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania.

W przypadku wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego, należy wezwać pomoc medyczną i położyć chorego na plecach. Niedociśnienie tętnicze po pierwszym przyjęciu preparatu nie stanowi przeciwwskazania do kontynuowania kuracji, jednak zalecana jest stabilizacja ciśnienia tętniczego i objętości płynów.

U pacjentów z niedociśnieniem, które utrzymuje się przez dłuższy czas, konieczne może być odstawienie leku. Należy unikać rozpoczęcia stosowania preparatu u osób z niedociśnieniem skurczowym poniżej 100 mm Hg lub objawami wstrząsu kardiogennego.

Preparat wymaga ostrożności przy podawaniu osobom po 75. roku życia z zawałem serca.

U osób z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki, stosowanie preparatu może prowadzić do ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności nerek. Leczenie lekiem powinno odbywać się pod kontrolą specjalisty i wymagać stałego monitorowania czynności nerek.

Preparat może również powodować hiperkaliemię, czyli zwiększone stężenie potasu we krwi, co niesie ryzyko poważnych zaburzeń rytmu serca. Dlatego istotne jest monitorowanie poziomu potasu we krwi, zwłaszcza u osób z niewydolnością nerek, cukrzycą, przyjmujących leki zwiększające stężenie potasu, jak również u osób odwodnionych lub cierpiących na niewydolność serca czy kwasicę metaboliczną.

Należy unikać jednoczesnego stosowania preparatu z innymi lekami wpływającymi na układ RAA, takimi jak inne inhibitory ACE i antagonisty receptora angiotensyny II, ze względu na ryzyko powikłań takich jak hiperkaliemia czy niewydolność nerek.

Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu przed jakimkolwiek zabiegiem chirurgicznym lub znieczuleniem, aby uniknąć powikłań.

Niebezpieczne jest również jednoczesne stosowanie tego preparatu z lekiem litu.

Przed rozpoczęciem stosowania preparatu, warto sprawdzić, czy pacjent nie ma nietolerancji galaktozy, niedoboru laktazy lub innego schorzenia związane z wchłanianiem galaktozy.

Preparat może sprawiać trudności w prowadzeniu pojazdów, ze względu na ewentualne skutki uboczne takie jak zawroty głowy czy senność.

W przypadku jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem preparatu, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem.

W trakcie ciąży nie należy przyjmować żadnych leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem!

Należy koniecznie skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w trakcie ciąży lub karmienia piersią. Konieczne jest wyjaśnienie wszystkich wątpliwości dotyczących potencjalnych zagrożeń i korzyści wynikających ze stosowania danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza o tym podczas przepisywania recepty na lek.

Nie wolno stosować tego preparatu w pierwszym trymestrze ciąży. Przyjmowanie w II i III trymestrze jest przeciwwskazane. Jeżeli istnieje plan zajścia w ciążę, zalecane jest zmienienie metody leczenia nadciśnienia. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia ciąży podczas stosowania preparatu, należy przerwać przyjmowanie i natychmiast skonsultować się z lekarzem, który zaleci inne leki przeciw nadciśnieniu.

Przyjmowanie tego preparatu podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Jak każdy lek, tak i Zofenil 7,5, -30, może wywoływać działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Pamiętaj, że korzyści ze stosowania leku z reguły przewyższają ewentualne szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Do częstych lub rzadziej występujących działań niepożądanych należą: bóle głowy, zawroty głowy, kaszel, uczucie zmęczenia, nudności, wymioty, kurcze mięśni, wysypka.

Rzadko: obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani, który w sporadycznych przypadkach może powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i stanowić zagrożenie dla życia).

Może wystąpić wystąpienie działań niepożądanych zgłaszanych dla innych inhibitorów ACE, takich jak:

- ciężkie niedociśnienie tętnicze na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki, zwłaszcza u osób z grupy ryzyka; mogą wystąpić zawroty głowy, uczucie osłabienia, zaburzenia widzenia, rzadko omdlenie;

- pojedyńcze przypadki tachykardii, kołatania serca, zaburzeń rytmu serca, dusznicy bolesnej, zawału serca, przemijającego napadu niedokrwienia mózgu oraz udaru niedokrwiennego mózgu (wynikające z ciężkiego niedociśnienia tętniczego, u pacjentów z grupy ryzyka);

- niewydolność nerek, ostre niewydolności nerek, rzadko zaburzenia oddawania moczu, hiperkaliemia, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy, zwłaszcza w przypadku współistnienia niewydolności nerek, ciężkiej niewydolności serca lub nadciśnienia naczynioruchowego;

- rzadko: depresja, zaburzenia nastroju, zaburzenia snu, parestezje, stany splątania, zaburzenia równowagi, zaburzenia smaku, szumy uszne, zaburzenia widzenia, zapalenie zatok, nieżyt błony śluzowej nosa, zapalenie języka, zapalenie oskrzeli, skurcz oskrzeli, duszność, nagłe zaczerwienienie skóry twarzy, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), problemy z oddawaniem moczu, zaburzenia potencji, nadmierne pocenie się;

- bardzo rzadko: hipoglikemia, bóle brzucha, biegunka, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie trzustki, niedrożność jelit, obrzęk naczynioruchowy jelit, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, reakcje alergiczne i objawy nadwrażliwości, takie jak: wysypka, świąd, pokrzywka, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, wykwity podobne do łuszczycy, łysienie (objawom nadwrażliwości towarzyszyć mogą gorączka, bóle mięśni i stawów, eozynofilia i/lub zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych), obrzęki obwodowe i ból w klatce piersiowej, sporadycznie bóle mięśni i kurcze mięśni;

- sporadycznie możliwe zmniejszenie stężenia hemoglobiny, wartości hematokrytu, liczby płytek krwi i leukocytów, agranulocytoza, pancytopenia oraz niedokrwistość hemolityczna u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.