Najnowsze wpisy
Lekkie Zawroty Głowy, Uczucie Bycia Pijanym
Uchyłki
Bellergot
Co to jest chłoniak skóry i jakie są jego przyczyny?
Chłoniaki skórne pierwotne to rzadka grupa nowotworów układu chłonnego, gdzie większość przypadków pochodzi od limfocytów T, a mniejsza część od limfocytów B. Istotne jest odróżnienie pierwotnych chłoniaków skórnych od wtórnego nacieczenia skóry w wyniku chłoniaków nieziarniczych węzłów chłonnych. Pierwotne chłoniaki skórne to zmiany, które przez co najmniej 6 miesięcy ograniczają się do skóry.
Jak często wystęuje chłoniak skóry?
Chłoniaki często pojawiają się w węzłach chłonnych, ale czasami mogą także dotyczyć innych narządów, co nazywane jest chłoniakami pozawęzłowymi. Drugim najczęstszym miejscem lokalizacji chłoniaków pozawęzłowych jest skóra, po przewodzie pokarmowym. Roczna zapadalność na chłoniaka skóry wynosi około 0,5–1 przypadku na 100 000 mieszkańców, przy wzrastającej częstości zachorowań. Chłoniaki skóry pojawiają się ponad dwukrotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Jakie są objawy chłoniaka skóry?
Wśród chłoniaków T-limfocytarnych bardzo dobrze zbadane są: ziarniniak grzybiasty oraz zespół Sezary’ego.
Ziarniniak grzybiasty (Mycosis fungoides) to najczęstszy i najlepiej poznany chłoniak skóry. Pochodzi od limfocytów T i można wyróżnić 3 fazy: wypryskową (poikilodermiczną), naciekową i guzowatą.
W pierwszej fazie, nazywanej także status praemycoticus, pojawiają się zmiany rumieniowo-złuszczające się rozsiane po ciele lub plamy o pstrym wyglądzie z zanikami, przebarwieniami i teleangiektazjami. Charakterystyczny objaw tej fazy to intensywny i uporczywy świąd skóry.
W drugiej fazie, naciekowej, pojawiają się płaskowyniosłe plamy. W ostatniej fazie tworzą się wypukłe guzy, które mogą wrzodzić. W zaawansowanych stadiach choroby może dochodzić do zajęcia węzłów chłonnych i narządów wewnętrznych.
Zespół Sezary’ego charakteryzuje się uogólnioną erytrodermią, limfadenopatią obwodową oraz obecnością atypowych limfocytów zarówno we krwi obwodowej, jak i zmianach skórnych. Choroba ta może pojawić się od początku lub być wynikiem uogólnienia się zmian z ziarniniaka grzybiastego. Zazwyczaj dotyka pacjentów powyżej 60 lat, częściej mężczyzn niż kobiety. Charakterystyczna czerwoność skóry wywołała potoczną nazwę „zespół czerwonego człowieka”. Dodatkowo, obserwuje się hiperkeratozę na dłoniach i stopach, a także wypadanie włosów, co może prowadzić do łysienia.
Chłoniaki skóry z komórek B to rzadka grupa chłoniaków skóry, pochodzących od limfocytów B. Stanowią one około 20% wszystkich pierwotnych chłoniaków skóry. Objawami klinicznymi są płaskowyniosłe, czerwonosinobrunatne nacieki lub guzy. Zmiany najczęściej występują na głowie, rzadziej na tułowiu lub kończynach. Choroba ma przewlekły, wieloletni przebieg, zazwyczaj mało agresywny.
Co robić w przypadku pojawienia się zmian wskazujących na chłoniaka skóry?
Jeśli zauważysz jakiekolwiek symptomy sugerujące obecność chłoniaka skóry, koniecznie skonsultuj się z lekarzem pierwszego kontaktu lub dermatologiem.
W jaki sposób lekarz rozpoznaje chłoniaka skóry?
Aby potwierdzić diagnozę chłoniaka skóry, konieczne jest pobranie próbki tkanki ze zmiany i przeprowadzenie badania histopatologicznego pobranego materiału, czasem również badania PCR.
Jakie są sposoby leczenia chłoniaka skóry?
Leczenie chłoniaka skóry zależy od rodzaju i zaawansowania choroby. Można go leczyć miejscowo za pomocą glikokortykosteroidów, leków cytostatycznych lub retinoidów. Leczenie ogólne może obejmować glikokortykosteroidy, leki cytostatyczne podawane pojedynczo lub w ramach chemioterapii wielolekowej, interferon-α, retinoidy, przeciwciała monoklonalne oraz fototerapię. W niektórych przypadkach stosuje się również cytokiny, przeciwciała monoklonalne, inhibitory deacetylazy histonowej czy leki immunomodulujące. Większość chłoniaków z komórek B leczy się radioterapią lub naświetlaniem szybkimi elektronami.