Infekcja grzybicą penisa jest spowodowana przez grzyby, głównie z rodzaju Candida. W niezwykle rzadkich przypadkach zmiany mogą być również wywołane przez inne typy grzybów, takie jak dermatofity.

Candida albicans jest drożdżakiem, który normalnie występuje w jamie ustnej, przewodzie pokarmowym i narządach płciowych. Jest tak powszechny, że praktycznie każdy człowiek na świecie doświadcza problemów z kandydozą co najmniej raz w życiu.

Grzybica penisa może prowadzić do zapalenia żołędzi i napletka lub, w łagodniejszych przypadkach, do zapalenia samego żołędzi.

Zapalenie żołędzi, wywołane przez Candida, jest częstym problemem u mężczyzn nieobrzezanych, szczególnie w starszym wieku. Żołądź to stożkowate zgrubienie na końcu członka, a napletek to fałd skóry, który ją pokrywa.

Do zapalenia penisa sprzyjają osłabiona odporność w chorobach przewlekłych, przyjmowanie niektórych leków, urazy, niewłaściwa higiena oraz współżycie bez prezerwatywy z osobą z grzybicą narządów rodnych.

Utrzymanie higieny narządów płciowych może być utrudnione w przypadku otyłości lub występowania stulejki.

Grzybica penisa w wczesnym stadium może być bezobjawowa. W miarę postępu infekcji mogą wystąpić:

• świąd
• obrzęk i zaczerwienienie napletka
• zaczerwienienie i uczucie bolesności na żołędziu
• nietypowa wydzielina spod napletka, czasem o przykrym zapachu
• ból podczas oddawania moczu.

Choroba grzybicza penisa wymaga terapii farmakologicznej. Specjalistami zajmującymi się tym schorzeniem są dermatolodzy, wenerolodzy, urolodzy lub lekarze podstawowej opieki zdrowotnej. W celu skonsultowania się z dermatologiem lub urologiem potrzebne jest skierowanie od lekarza rodzinnej opieki zdrowotnej.

Diagnoza grzybicy penisa opiera się na badaniu fizycznym oraz wywiadzie medycznym. W pewnych przypadkach lekarz może zalecić pobranie wymazu z błon śluzowych lub wydzieliny w celu wykonania testów posiewowych. W szczególnych sytuacjach do diagnozy infekcji grzybiczych stosuje się także testy serologiczne, które służą do wykrywania antygenów grzybów i przeciwciał przeciwko nim.

Terapia obejmuje stosowanie leków przeciwgrzybiczych oraz odpowiednią pielęgnację. Zazwyczaj terapia miejscowa, z użyciem kremów zawierających substancje aktywne, takie jak natamycyna czy izokonazol, jest wystarczająca. Leki doustne (z nystatyną lub pochodnymi imidazolowymi) są stosowane, gdy leczenie miejscowe zawodzi lub zakażenie jest rozległe. Prawidłowa pielęgnacja penisa obejmuje regularne usuwanie mastki spod napletka, która powstaje z wydzieliny gruczołów śluzowych, złuszczonych komórek nabłonka, moczu i bakterii. Żołądź należy codziennie myć wodą po delikatnym zsuwaniu napletka (można używać łagodnych środków myjących) i dokładnie osuszyć po umyciu.

Niezaleczone zapalenie głowy prącia spowodowane grzybicą może ewoluować do stanu przewlekłego, prowadząc do różnych powikłań, takich jak pozapalna stulejka, zwężenie ujścia cewki moczowej, blizny i zniekształcenia głowy prącia oraz zrośnięcie napletka z głową prącia.

Podstawową metodą zapobiegania jest codzienna higiena. Dodatkowo zaleca się unikanie kontaktu z substancjami drażniącymi oraz używanie prezerwatyw podczas kontaktów seksualnych, szczególnie tych o zwiększonym ryzyku.