Rumień guzowaty to zmiany guzowate występujące w tkance podskórnej, zazwyczaj na przedniej powierzchni goleni.

Powód pojawienia się rumienia guzowatego nie jest znany. Może być związany z różnymi czynnikami, takimi jak zakażenia (bakterie, wirusy, grzyby) lub lekami. Rumień guzowaty może towarzyszyć innym chorobom, takim jak sarkoidoza, przewlekłe zapalenia jelit, choroby tkanki łącznej i nowotwory złośliwe. Czasem może pojawić się w ciąży lub podczas stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych.

Rumień guzowaty jest postrzegany bardziej jako objaw niż jako samodzielna choroba.

Rocznie rumień guzowaty diagnozowany jest u około 1-5 osób na 100 000, znacznie częściej u kobiet (90% chorych to kobiety) niż u mężczyzn; zazwyczaj pojawia się między trzydziestym a czterdziestym rokiem życia.

Głównym symptomem rumienia guzowego jest pojawienie się bolesnych, czerwonych guzków na skórze, przeważnie na przednich powierzchniach nóg. Mogą one również występować na innych częściach ciała, takich jak łydki, uda, pośladki, ramiona, głowa i tułów. Choć guzki są małe, o średnicy 1-1,5 cm, mogą zlewać się ze sobą i skóra nad nimi jest cieplejsza. Z reguły znikają po 3-9 tygodniach, pozostawiając brunatne przebarwienia na skórze przez kilka kolejnych tygodni.

Pojawienie się guzków często wiąże się z ogólnym złym samopoczuciem, podwyższoną temperaturą ciała, bólem i zapaleniem stawów, a także objawami zapalenia górnych dróg oddechowych (takimi jak kaszel, chrypka, ból gardła) lub objawami związanymi z przewodem pokarmowym (jak biegunka, ból brzucha).

Jeśli zauważysz objawy rumienia guzowatego, koniecznie skonsultuj się z lekarzem rodzinnym. Rumień guzowaty samo w sobie nie stanowi zagrożenia, ale często towarzyszy chorobom, które wymagają szybkiej diagnozy i leczenia, dlatego nie powinieneś zwlekać z wizytą u lekarza.

Lekarz diagnozuje rumień guzowaty na podstawie informacji dostarczonych przez pacjenta oraz charakterystyki zmian skórnych, takich jak bolesność i nadmiernie ciepła skóra wokół nich. Pacjent powinien szczegółowo opowiedzieć o towarzyszących objawach (takich jak gorączka, ból stawów, biegunka), przebytych infekcjach, zażywanych lekach i chorobach przewlekłych.

Dodatkowo, lekarz zazwyczaj zleca badania laboratoryjne krwi, aby monitorować stan zapalny organizmu. W większości przypadków zwiększone OB, liczba leukocytów oraz aktywność aminotransferaz towarzyszą pojawieniu się guzków. W zależności od podejrzewanej przyczyny rumienia guzowatego, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak RTG klatki piersiowej, a czasami także biopsję guzków wraz z oceną histologiczną.

Jeśli pojawia się rumień guzowaty, należy szukać choroby podstawowej, która jest jego objawem. Po zidentyfikowaniu rumienia guzowatego lekarz przeprowadza diagnostykę potencjalnych przyczyn. Sposób leczenia zależy od choroby podstawowej. Leczenie rumienia guzowatego polega na łagodzeniu objawów, a nie na wyleczeniu choroby wywołującej. Można stosować niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz czasem glikokortykosteroidy.

Rumień guzowaty wymaga leczenia jednocześnie z chorobą podstawową, aby całkowicie się go pozbyć, konieczne jest wyleczenie tejże choroby.

Jeśli rumień guzowaty towarzyszy chorobie przewlekłej, należy stosować się do zaleceń lekarza prowadzącego terapię tej choroby.