Wyprysk pieniążkowaty to specyficzna odmiana wyprysku kontaktowego. Powody powstawania tej choroby nie są w pełni zrozumiałe. W niektórych przypadkach zmiany skórne są związane z nadwrażliwością komórkową na bakteryjne alergeny, głównie paciorkowcowe. Nadmiar kąpieli i stosowanie wysuszających mydeł mogą pogłębiać te zmiany skórne.

Przypadłość związana z wypryskiem pieniążkowatym zazwyczaj pojawia się między 50. a 70. rokiem życia, częściej dotykając mężczyzn.

Zmiany skórne w egzemie numularnej cechują się obecnością wielu ognisk okrągłego kształtu o różnej średnicy, wyraźnie odgraniczonych od otoczenia. Pojedyncze grudki wysiękowe i pęcherzyki skupione są na rumieniowym podłożu. W fazie przewlekłej można zaobserwować złuszczanie w obrębie rumieniowych ognisk. Typowe lokalizacje zmian to wyprostne powierzchnie kończyn górnych i dolnych, a czasami także tułów. Zdarza się rzadko na twarzy. Choroba jest przewlekła i nawrotowa, często towarzyszy jej świąd.

Jeśli zauważysz symptomy wyprysku pieniążkowatego, powinieneś udać się do lekarza rodzinnego lub dermatologa.

Objaw kliniczny wyprysku pieniążkowatego jest charakterystyczny, ale dla potwierdzenia ostatecznego diagnozy zalecane jest wykonanie badania histopatologicznego fragmentu zmiany skórnej. Procedura ta wymaga znieczulenia miejscowego i polega na pobraniu małego kawałka tkanki, po czym założeniu 1-2 szwów.

W terapii wyprysku pieniążkowatego można zastosować miejscowo glikokortykosteroidy, co przynosi dobre rezultaty.

Nie ma skutecznych sposobów na zapobieganie tej dolegliwości.