Produkt ten jest zalecany w terapii:

• wysokiego ciśnienia krwi

• przewlekłej, stabilnej dusznicy bolesnej

• dławicy naczyńskurczowej (Prinzmetala).

Preparat występuje w postaci tabletek przeznaczonych do przyjmowania doustnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, aby uniknąć szkód dla zdrowia. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.

U dorosłych:

Zalecana dawka początkowa to 5 mg raz na dobę. Po ocenie odpowiedzi na leczenie, lekarz może zwiększyć dawkę do maksymalnie 10 mg na dobę.

Lekarz podejmie decyzję, czy preparat ma być stosowany samodzielnie czy w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi lub przeciwdławicowymi.

Specjalne grupy pacjentów:

U osób starszych nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Należy jednak zachować ostrożność przy zwiększaniu dawki.

W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, działanie preparatu może być bardziej intensywne; konieczne jest ostrożne rozpoczęcie leczenia od najmniejszej dawki.

Nie ma potrzeby dostosowywania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ amlodypina nie jest usuwana podczas dializy.

U dzieci i młodzieży:

W przypadku nadciśnienia tętniczego u osób w wieku 6-17 lat, zalecana dawka początkowa to 2,5 mg raz na dobę. Po 4 tygodniach leczenia, lekarz może zwiększyć dawkę do 5 mg raz na dobę.

Brak danych dotyczących stosowania preparatu u dzieci poniżej 6. roku życia.

W trakcie ciąży zaleca się unikanie stosowania jakichkolwiek leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem!

Należy pamiętać, że przed podjęciem decyzji o zażyciu jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią, należy skonsultować się z lekarzem w celu wyjaśnienia ewentualnych zagrożeń i korzyści związanych z danym preparatem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, powiadom o tym fakt lekarza prowadzącego, który przepisuje dany lek.

Zastosowanie danego preparatu w trakcie ciąży jest możliwe tylko w sytuacji, gdy lekarz uzna to za niezbędne i nie istnieje bezpieczniejsza alternatywa lekowa, a korzyści z terapii przeważają nad ewentualnym ryzykiem związanym z preparatem.

Stosowanie preparatu podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Poinformuj swojego lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, w tym tych, które kupiłeś bez recepty.

Nie zaleca się stosowania leku jednocześnie z dantrolenem (wlew); najlepiej unikać podawania antagonistów wapnia, takich jak amlodypina, razem z dantrolenem (szczególnie u pacjentów podatnych na hipertermię złośliwą i w leczeniu hipertermii złośliwej), ponieważ istnieje ryzyko hiperkaliemii i zaburzeń rytmu serca prowadzących do śmierci

Nie łącz również leku z grejpfrutem lub sokiem grejpfrutowym; w niektórych przypadkach sok grejpfrutowy może zwiększyć działanie przeciwnadciśnieniowe amlodypiny.

Bądź ostrożny, jeśli lek jest stosowany z którąkolwiek z poniższych substancji:

• leki, które hamują aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (takie jak diltiazem, werapamil, ketokonazol, itrakonazol, inne leki azolowe przeciwgrzybicze, rytonawir, inne inhibitory proteazy, erytromycyna, klarytromycyna i inne antybiotyki makrolidowe) mogą wpływać na metabolizm amlodypiny, zwiększając jej stężenie we krwi i nasilając jej działanie (może pojawić się niedociśnienie tętnicze); należy być ostrożnym i monitorować stan kliniczny, szczególnie u osób starszych; w razie konieczności lekarz dostosuje dawkowanie

• leki, które zwiększają aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (jak ryfampicyna, ziele dziurawca, fenobarbital, prymidon, fenytoina i karbamazepina) mogą zmniejszyć stężenie amlodypiny we krwi i osłabić jej działanie; należy zachować ostrożność i monitorować ciśnienie tętnicze; lekarz może potrzebować dostosować dawkę

• inne leki obniżające ciśnienie krwi (np. leki moczopędne, leki przeciwnadciśnieniowe, leki przeciwdepresyjne, nitrogliceryna i inne azotany) - możliwe nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego

• takrolimus - ryzyko zwiększenia stężenia takrolimusu we krwi; konieczne jest monitorowanie stężenia takrolimusu i dostosowanie dawki

• inhibitory mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) - amlodypina może zwiększyć ekspozycję na leki z tej grupy

• cyklosporyna - u pacjentów po przeszczepie nerki należy monitorować stężenie cyklosporyny i dostosować dawkowanie

• simwastatyna - konieczne jest zmniejszenie dawki simwastatyny (zgodnie z zaleceniami lekarza).

Amlodypina nie wpływa na farmakokinetykę atorwastatyny, digoksyny czy warfaryny.

Podobnie jak wszystkie leki, Amlozek także może wywołać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Warto pamiętać, że korzyści z zastosowania leku z reguły przewyższają ewentualne szkody związane z wystąpieniem działań niepożądanych.

Do częstych działań niepożądanych należą bóle głowy, zawroty głowy, senność, zmęczenie, problemy z widzeniem (łącznie z podwójnym widzeniem), kołatanie serca, nagłe zaczerwienienie twarzy, duszność, nudności, niestrawność, biegunka, zaparcia, kurcze mięśni, obrzęk kostek, zmęczenie i osłabienie.

Rzadziej mogą wystąpić bezsenność, zmiany nastroju, depresja, mrowienie lub drętwienie, drżenia, omdlenia, zaburzenia smaku, szumy w uszach, problemy z rytmem serca, bóle w klatce piersiowej, niskie ciśnienie krwi, obrzęk, kaszel, suchość w ustach, wymioty, łysienie, wysypka, świąd, plamica, bóle stawów, ból pleców, problemy z oddawaniem moczu, zaburzenia erekcji, zmiany masy ciała.

W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważniejsze reakcje, takie jak zapalenie naczyń, małopłytkowość, leukopenia, hiperglikemia, reakcje alergiczne, neuropatia obwodowa, zapalenie trzustki, żółtaczka, zapalenie wątroby, ciężkie reakcje skórne, obrzęk naczynioruchowy.

Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku pojawienia się jakichkolwiek niepokojących objawów.