W związku z terapią kortykosteroidami i/lub innymi lekami immunosupresyjnymi oraz innymi metodami wydłużania czasu przetrwania przeszczepionych narządów, takich jak nerki, serce i wątroba, oraz zmniejszenia dawek kortykosteroidów u pacjentów po przeszczepie nerek.

Zarówno dorośli, jak i dzieci, mogą być poddawani leczeniu immunosupresyjnemu w zależności od zastosowanego schematu terapeutycznego. Leczenie powinno być kontynuowane nawet przy małych dawkach ze względu na ryzyko odrzucenia przeszczepu. Leczenie chorób zapalnych jelit, takich jak choroba Leśniowskiego i Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim nasileniem objawów.

Terapia może być stosowana w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami (najczęściej kortykosteroidami) i metodami wpływającymi na odpowiedź immunologiczną w chorobach takich jak ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów, tocznia rumieniowatego układowego, zapalenie skórno-mięśniowe, autoimmunologiczne zapalenie wątroby, pęcherzyca, guzkowe zapalenie tętnic, autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, przewlekła oporna samoistna plamica małopłytkowa.

Dawki i czas trwania leczenia powinny być dostosowane do każdego pacjenta indywidualnie, z uwzględnieniem efektów klinicznych i możliwych skutków ubocznych. Dzieci z nadwagą mogą wymagać większych dawek leku, dlatego zaleca się regularne monitorowanie odpowiedzi na terapię.

Azatiopryna to lek immunosupresyjny stosowany w leczeniu różnych chorób, takich jak zapalenie stawów, tocznia rumieniowatego układowego, zapalenie skórno-mięśniowe, zapalenie wątroby, czy pęcherzyca. Może być również stosowana w leczeniu zapalnych chorób jelit oraz celem wydłużenia czasu przeżycia przeszczepionych narządów.

Jest to lek, który wymaga cierpliwości, ponieważ jego działanie może ujawnić się dopiero po kilku tygodniach stosowania. Jego zaletą jest również to, że może zmniejszyć zapotrzebowanie na kortykosteroidy, co przynosi ulgę pacjentom i łagodzi objawy choroby.