Androgeny, nazywane również hormonami męskimi, są przeważające u mężczyzn, ale występują także u kobiet w niewielkich ilościach. Pełnią one rolę w kształtowaniu się narządów płciowych u płodu oraz w rozwoju cech płciowych (takich jak budowa ciała, owłosienie, czy głos). Stężenie androgenów można badać we krwi i obejmuje cztery hormony: testosteron, DHEA-S, DHEA i AD.

Odpowiednie hormony płciowe, tj. testosteron u mężczyzn oraz estrogeny u kobiet, są głównie wydzielane przez gonady - jądra i jajniki. Nadnercza także produkują znaczne ilości hormonów płciowych, zarówno estrogenów, jak i androgenów, u obu płci. Wydzielanie hormonów płciowych przez nadnercza zachodzi przez całe dorosłe życie, choć jest praktycznie niezauważalne do okresu przekwitania.

Testowanie poziomu androgenów odbywa się poprzez pobranie krwi z żyły. Zazwyczaj pobierana jest krew z lewego przedramienia lub z okolicy lewego dołu łokciowego.

Przeprowadzenie tego badania zaleca się w połączeniu z innymi testami biochemicznymi krwi, zazwyczaj na czczo, chociaż nie jest to konieczne. Istotne jest pobranie krwi rano. U kobiet zaleca się wykonanie testu między 4. a 10. dniem cyklu, nie później niż tydzień przed miesiączką. Pacjent powinien poinformować o przyjmowanych lekach, ponieważ niektóre z nich mogą wpłynąć na wynik badania. Dotyczy to zwłaszcza kortykotropiny (ACTH) i glikokortykosteroidów, a u kobiet preparatów antykoncepcyjnych.

Nie ma żadnych przeszkód.

Po każdym pobraniu krwi z żyły istnieje ryzyko wystąpienia wydłużonego krwawienia, dlatego należy odpowiednio ucisnąć miejsce wkłucia. Może także pojawić się podskórne podbiegnięcie krwawe, czyli krwiak, wynikający z nieprawidłowego nakłucia żyły.