Rumień wędrujący to zmiana na skórze, która może pojawić się po ugryzieniu przez kleszcza i jest objawem boreliozy. Zwykle pojawia się w miejscu ugryzienia przez kleszcza, najczęściej w ciągu 7-14 dni, ale może również wystąpić szybciej lub później (do 30 dni). Jest obecny u około 80% osób chorych na boreliozę.

Początkowo rumień wędrujący może mieć wygląd czerwonej plamki lub guzka. Następnie zaczerwienienie stopniowo się poszerza ku brzegom, często osiągając średnicę powyżej 5 cm w ciągu kilku dni lub tygodni. W miarę powiększania się plamy, jej środek blednie, choć początkowo rumień może być jednolicie czerwony (bez przejaśnienia w centrum). Z upływem czasu średnica rumienia może wzrosnąć nawet do 20 cm. Brzegi są wyraźnie zaznaczone, ale rumień pozostaje na płasko zanurzony w skórze (bez wystawania ponad nią). Choć rumień nie sprawia bólu, może powodować pieczenie, swędzenie, a skóra wokół niego może być cieplejsza.

Określenie "wędrujący" nie oznacza, że rumień przemieszcza się po ciele (np. pojawiający się na nodze, a potem na brzuchu, twarzy czy rękach), ale odnosi się raczej do przesuwania się brzegów rumienia od centrum na zewnątrz. W prostych słowach, zmiany są podobne do rozchodzenia się fali na wodzie po wrzuceniu kamienia do stawu.

Rumień jest często spotykany w różnych miejscach na ciele, takich jak okolice pachowe, pachwinowe, doł podkolanowy czy linia pasa. Warto pamiętać, że może się pojawić nawet na owłosionej skórze głowy, co utrudnia jego zauważenie.

Zaczerwienienie w miejscu ukłucia przez kleszcza jest częstym zjawiskiem, spowodowanym reakcją na substancje obecne w ślinie kleszcza. Ta alergiczna reakcja nie ma związku z boreliozą. Ważne jest monitorowanie miejsca ukłucia przez około miesiąc. Jeśli zaczerwienienie ma mniejszą niż 5 cm średnicę, najprawdopodobniej jest to reakcja alergiczna. Należy regularnie obserwować ewolucję zaczerwienia, ponieważ rumień wędrujący będzie stopniowo się powiększał. Warto zrobić zdjęcia lub regularnie mierzyć średnicę zmiany, np. raz dziennie. W przypadku systematycznego powiększania się zaczerwienienia lub jego dużej wielkości (powyżej 5 cm), należy skonsultować się z lekarzem.

Jeśli podejrzewasz wystąpienie rumienia wędrującego, skonsultuj się z lekarzem rodzinnym. Specjalista potrafi zazwyczaj rozpoznać rumień wędrujący na podstawie jego charakterystycznego wyglądu.

W niejasnych sytuacjach dokumentacja fotograficzna może okazać się pomocna w obserwacji zmian rumienia w czasie.

Róża podróżująca to zawsze oznaka infekcji borelioza. Sam objaw nie jest natomiast chorobą, więc nie wymaga się leczenia rumienia, a leczenie infekcji boreliozą. Terapia polega na stosowaniu antybiotyków.

Rumień migrans zanika spontanicznie, często po kilkunastu dniach lub kilku tygodniach. Brak widocznego rumienia nie oznacza wyleczenia infekcji boreliozą.