Niedobór rozwoju stawu biodrowego polega na nieprawidłowym uformowaniu kości i innych struktur tworzących ten staw, szczególnie na zbyt płytkich i stromych brzegach panewki na kości biodrowej, gdzie osadzona jest kość udowa. W rezultacie kość udowa, wraz ze wzrostem siły mięśni i ich napięcia, wysuwa się na stałe z panewki poza staw, co prowadzi do zwichnięcia stawu i uniemożliwia prawidłowe chodzenie dziecka.

Nieleczone lub leczone w późnym stadium dziecko zaczyna utykać, a jego chód przypomina krok kaczki. Dysplazja zazwyczaj dotyka jednego stawu, chociaż może wystąpić również obustronnie. Częściej diagnozuje się ją u dziewczynek niż u chłopców.

Ryzyko wystąpienia dysplazji stawu biodrowego jest większe u dzieci, których rodzeństwo lub rodzice mieli tę chorobę, lub gdy dziecko urodziło się w położeniu pośladkowym.

Dysplazję stawu biodrowego można skutecznie leczyć za pomocą metod nieoperacyjnych, o ile tylko terapia zostanie rozpoczęta na odpowiednio wczesnym etapie. Zwichnięcie stawu biodrowego może wymagać interwencji chirurgicznej oraz długotrwałego unieruchomienia dziecka w gipsie. Opiekę nad dziećmi z omawianymi dolegliwościami stawu biodrowego powinien sprawować ortopeda dziecięcy.

Dysplazja stawu biodrowego charakteryzuje się objawami takimi jak niestabilność biodra, czyli przemieszczanie się kości udowej poza granice stawu, co może powodować wyczuwalne przeskakiwanie w stawie biodrowym. Po okresie noworodkowym ograniczeniu ulega odwiedzenie nóżek w biodrach. Objawy te powinny być zauważone przez lekarza podczas obowiązkowego badania bioder noworodka oraz podczas regularnych wizyt profilaktycznych w pierwszym roku życia.

Wynik badania stawów biodrowych na oddziale noworodkowym powinien być zapisany w książeczce zdrowia dziecka, co jest istotne dla dalszej opieki zdrowotnej. Zarówno samo badanie, jak i ewentualna diagnoza dysplazji stawu biodrowego są nieinwazyjne.

Niekiedy dysplazja może nie zostać zdiagnozowana podczas standardowego badania lekarskiego. W takim przypadku ważne jest skonsultowanie się z lekarzem, jeśli zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy u dziecka. Lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak USG lub konsultację u ortopedy.