Estradiol to kluczowy hormon płciowy produkowany przez ludzi. Jego produkcja przeważnie zachodzi w jajnikach u kobiet, ale także w niewielkich ilościach w jądrach u mężczyzn. Estrogeny regulują rozwój żeńskich narządów rozrodczych oraz mają korzystny wpływ na emocje i libido.

U kobiet w wieku rozrodczym poziom estradiolu we krwi zależy od fazy cyklu menstruacyjnego. Największe stężenie estradiolu występuje pomiędzy 12. a 14. dniem cyklu, czyli w okresie okołowowulacyjnym. Badanie poziomu estradiolu w tym okresie potwierdza owulację. Po menopauzie poziom estradiolu maleje. Hormonalna terapia zastępcza wykorzystuje syntetycznie wytwarzany estradiol.

Obniżenie poziomu estradiolu może wystąpić u kobiet z uszkodzonymi jajnikami, zarówno w przypadku wrodzonych (np. zespół Turnera) jak i nabytych (np. zniszczenie jajnika w wyniku nowotworu). Spadek poziomu może również wystąpić, gdy jajniki nie są zdolne do produkcji hormonów (np. w wyniku uszkodzenia przysadki lub podwzgórza). Podwyższone stężenie estradiolu zauważa się u kobiet w ciąży oraz w przypadku obecności guzów jajnika. U mężczyzn poziom estrogenów wzrasta przy obecności guzów jąder (np. nasieniak). Noworodki mają bardzo wysoki poziom estradiolu, który normalizuje się w ciągu kilku dni po urodzeniu.

Testowanie poziomu estradiolu jest przydatne do diagnozowania braku miesiączki u dziewcząt, zatrzymania regularnego cyklu u kobiet, które regularnie menstruowały, nieregularnych okresów, a także do diagnozowania nowotworów produkujących estrogeny lub ginekomastii u mężczyzn. Pomiar stężenia estradiolu jest również stosowany do monitorowania owulacji u kobiet poddanych hormonalnej stymulacji oraz tych planujących procedurę zapłodnienia in vitro. Poziom estrogenów jest monitorowany u kobiet stosujących hormonalną terapię zastępczą.

Analiza przeprowadzana jest na próbce krwi pobranej z żyły kończyny górnej za pomocą jednorazowej igły.

Przygotowanie do badania nie wymaga żadnych specjalnych zaleceń. Ponieważ stężenie estradiolu we krwi może się różnić w zależności od fazy cyklu miesiączkowego, najlepiej oznaczać je w drugim lub trzecim dniu cyklu z próbki krwi pobranej z żyły. Zakres norm powinno określić każde laboratorium, biorąc pod uwagę używaną metodę oznaczania.

Mogą wystąpić komplikacje po zabiegu pobrania krwi z żyły, takie jak ból, siniak w miejscu nakłucia oraz miejscowe zapalenie.