W zdrowej pochwie kobiety obecne są różnorodne bakterie. Głównie dominują nimi pałeczki kwasu mlekowego, czyli , które pełnią ważną rolę w zapobieganiu zakażeniom dzięki produkcji substancji przeciwzapalnych oraz utrzymywaniu odpowiedniego, kwaśnego pH pochwy. Pozostałe 5% to bakterie beztlenowe, które w małym stężeniu nie są szkodliwe. Zaburzenie proporcji tych bakterii może prowadzić do bakteryjnej waginozy, czyli zapalenia pochwy, charakteryzującego się zmniejszeniem pałeczek kwasu mlekowego i zwiększeniem bakterii beztlenowych. Najczęstszym wywołującym tego objawy gatunkiem jest .

Zapalenie pochwy może wystąpić łatwo, ponieważ jest to środowisko sprzyjające rozwojowi drobnoustrojów. Wilgotność i substancje odżywcze stwarzają korzystne warunki do rozwoju patogenów, szczególnie w przypadku zaburzeń hormonalnych, zmiany pH (np. podczas miesiączki, infekcji szyjki macicy, zaniedbań higienicznych, po antybiotykach) oraz innych czynników ryzyka takich jak duża aktywność seksualna, zmiana partnerów, palenie papierosów, brak stosowania prezerwatyw, przewlekły stres.

Każde przypadkowe zapalenie pochwy zwiększa ryzyko chorób miednicy, transmisji infekcji drogą płciową oraz powikłań w ciąży, dlatego tak istotne jest monitorowanie objawów. Kobiety w ciąży z diagnozą bakteryjnej waginozy częściej doświadczają problemów ciążowych, takich jak przedwczesny poród czy infekcje dróg rodnych.

Bakteryjna waginoza jest powszechnym problemem występującym u kobiet aktywnych seksualnie. Statystyki wskazują, że od 20 do 60% kobiet w wieku rozrodczym doświadczyło co najmniej jednego epizodu tego schorzenia w ciągu swojego życia.

Dyskomfort związany z infekcją bakteryjną pochwy jest powszechny, chociaż u połowy kobiet objawy mogą nie występować. Charakterystyczne jest pojawienie się jednolitej, kremowej, szarej wydzieliny z pochwy o nieprzyjemnym zapachu, często opisywanym jako „rybi”, zazwyczaj w umiarkowanej ilości. Mogą pojawić się również ból (szczególnie podczas stosunku), pieczenie oraz obrzęk błony śluzowej. Niektóre kobiety zauważają nasilenie zapachu po stosunku z wytryskiem.

Jeśli zauważysz nieprawidłową wydzielinę z pochwy lub inne objawy sugerujące zapalenie pochwy, koniecznie skonsultuj się z ginekologiem w celu zdiagnozowania problemu i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia. Ważne jest, aby nie podejmować prób leczenia samodzielnie, ponieważ może to przynieść więcej szkody niż pożytku.

Lekarz diagnozuje infekcję bakteryjną po wykluczeniu innych możliwych chorób, takich jak grzybica i inne infekcje wirusowe. Podczas rozmowy z pacjentką ginekolog może podejrzewać bakteryjną waginozę na podstawie charakteru upławów, ich wyglądu, zapachu i dolegliwości z nimi związanych. W trakcie badania ginekologicznego lekarz może zwrócić uwagę na cechy wydzieliny pochwowej oraz zmierzyć pH pochwy, które zazwyczaj zmienia się w zakażeniach bakteryjnych. Próba wydzieliny pod mikroskopem może ujawnić obecność komórek jeżowych. W celu leczenia lekarz może pobrać wymaz z pochwy i przeprowadzić posiew z antybiogramem, aby określić, która bakteria jest odpowiedzialna za objawy i na jakie leki jest wrażliwa.

Leczenie infekcji bakteryjnej pochwy polega na stosowaniu środków działających na bakterie Gram-ujemne. Do dobrania odpowiedniego leczenia wykorzystuje się wynik posiewu z antybiogramem. W przypadku braku wyniku, zaleca się rozpoczęcie terapii lekami bakteriostatycznymi. Najczęściej stosowanymi antybiotykami są metronidazol podawany doustnie lub dopochwowo oraz klindamycyna w postaci kremu dopochwowego. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza i nie przerywać kuracji samodzielnie, nawet jeśli objawy ustąpią po kilku dniach.

Przestrzeganie zaleceń lekarza, regularne przyjmowanie leków mających na celu wyeliminowanie nieprawidłowego stanu środowiska pochwy, zazwyczaj pozwala skutecznie uporać się z problemem. U niektórych kobiet może jednak wystąpić nawrót infekcji. Możemy mówić o nawracających infekcjach bakteryjnych pochwy, gdy w ciągu roku pojawiają się co najmniej 3 epizody.

Po zakończeniu terapii antybakteryjnej infekcji pochwy konieczne jest przywrócenie właściwej mikroflory bakteryjnej. Poprawnie dobrana terapia probiotykami dopochwowymi lub doustnymi pozwala na przywrócenie równowagi mikroflory oraz odpowiedniego pH pochwy, co pomaga w zapobieganiu nawrotom infekcji. Istotna jest również zmiana stylu życia - zaprzestanie stosowania drażniących preparatów, takich jak płukanki.