Obecność świeżej krwi lub skrzepów krwi w stolcu definiuje się jako krwawienie z odbytu. Trzeba odróżnić obecność świeżej krwi na papierze toaletowym lub na grudce kałowej od skrzepów krwi czy krwi zmieszanej z kałem. Taka ocena pozwala określić, czy krwawienie pochodzi z odbytu czy ze światła jelita, gdzie krew może mieć już zmieniony wygląd.

Czasem krwi w kale nie widać, co oznacza obecność krwi utajonej.

Krwawienie z odbytu może objawiać się jako krwawienie ostre (aktywne) - z krwistymi stolcami, które mogą być ciężkie, oraz krwawienie przewlekłe, które prowadzi do utraty niewielkich ilości krwi i może powodować niedokrwistość lub niedobór żelaza.

Krwawienia ostre często wymagają hospitalizacji, podczas gdy diagnozę krwawienia przewlekłego i utajonego można przeprowadzić ambulatoryjnie.

Krwawienie z odbytu powinno być zawsze powodem do zaniepokojenia, ponieważ może mieć różne przyczyny. Najczęściej jest spowodowane przez hemoroidy, ale może być również objawem raka jelita grubego. Niezależnie od tego, krwawienie z odbytu nie powinno być ignorowane, ponieważ jego zbagatelizowanie może opóźnić diagnozę i wpłynąć na szanse na wyleczenie.

W przypadku wystąpienia krwawienia z odbytu, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, który zazwyczaj zaleci badanie jelita grubego. Jednym z podstawowych, ale istotnych badań jest bezpośrednia ocena odbytnicy (tzw. badanie per rectum). Podczas tego badania lekarz może zauważyć na przykład guzki krwawnicze odbytu zewnętrznego. Należy pamiętać, że krwawienie może mieć kilka różnych przyczyn, takich jak guzki krwawnicze i rak jelita grubego.

Następnie, jeśli to konieczne, lekarz może zalecić pacjentowi anoskopię lub kolonoskopię (lub endoskopię kapsułkową) oraz różne badania obrazowe, takie jak tomografię komputerową.

Jeśli istnieje podejrzenie obecności niewidocznego gołym okiem krwi w kale, lekarz skieruje pacjenta na badanie krwi utajonej. Pozytywny wynik testu sugeruje krwawienie z przewodu pokarmowego, jednak wynik ujemny nie wyklucza tej możliwości, dlatego nie zastępuje on badań endoskopowych w przypadku podejrzenia utraty krwi przez przewód pokarmowy.

Ponadto można otrzymać skierowanie na badanie morfologii krwi i stężenia żelaza, ponieważ w przypadku dużych lub przewlekłych krwawień może rozwinąć się niedokrwistość.

Chorobę hemoroidalną leczy się za pomocą leków stosowanych miejscowo. W przypadku bardziej zaawansowanych zmian może być konieczne leczenie operacyjne. Krwawienie z uchyłków często jest okresowe i nie wymaga interwencji, chociaż w rzadkich przypadkach może być konieczna operacja. Choroby zapalne wymagają specyficznego leczenia farmakologicznego. Polipy, które najczęściej są gruczolakami, mogą być leczone endoskopowo, podobnie jak zmiany naczyniowe. Natomiast w przypadku raka jelita grubego konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Warto zauważyć, że stosowanie leków, które zakłócają proces krzepnięcia, takich jak kwas acetylosalicylowy czy antywitamina K, może mieć wpływ na intensywność krwawienia w każdym z wymienionych stanów. Czasem konieczna jest modyfikacja leczenia dla kontrolowania krwawienia.

Rzadko zdarza się, że krwawienia z łagodnych chorób jelita grubego prowadzą do niedokrwistości wymagającej transfuzji krwi lub suplementacji żelazem.