Łupież Giberta, zwany także łupieżem różowym, to schorzenie skóry, które charakteryzuje się występowaniem uogólnionej wysypki na tułowiu i kończynach pacjenta. Najczęściej dotyka dzieci powyżej 10 roku życia oraz młodych dorosłych do 35 roku życia. Choroba ma charakter sezonowy, częściej pojawiając się zimą.

Precyzyjna przyczyna łupieżu różowego pozostaje nieznana, jednakże prawdopodobnie ma on zakaźne podłoże. Do wirusów zwykle związanych z tą dolegliwością należą ludzkie wirusy herpes typu 6 i 7. Najwięcej zachorowań obserwuje się jesienią oraz wiosną.

Dzieci cierpiące na łupież różowy doświadczają podobnych objawów jak dorośli, jednak częściej odczuwają świąd.

Jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany na skórze, konieczne jest skonsultowanie się z dermatologiem lub lekarzem rodzinnym.

Na ogół choroba jest łatwa do zidentyfikowania ze względu na specyficzne objawy - pojawienie się najpierw charakterystycznej plamki skórnej, a następnie rozległej wysypki. Wysypka ma również charakterystyczny wygląd, co pozwala lekarzowi zazwyczaj postawić diagnozę jedynie na podstawie wywiadu pacjenta i badania skóry.

Objawy ustępują samoistnie w przeciągu kilku tygodni, nie wymagają leczenia. Ważna jest odpowiednia pielęgnacja skóry emolientami.

W razie swędzenia skóry zaleca się stosowanie leków przeciwhistaminowych oraz miejscowo maści glikokortykosteroidowych, jednak nie mają one wpływu na szybkość ustępowania zmian.

Choć czasem wysypka może być intensywna i przyprawiać pacjenta o niepokój, łupież różowy Giberta jest łagodną chorobą z bardzo korzystnym rokowaniem. Nawroty są bardzo rzadkie.