Łupież mnogi to schorzenie skóry spowodowane przez grzyba podobnego do drożdży , w większości , kolonizującego skórę ludzi zdrowych, głównie skórę owłosioną głowy, karku i barków.

Charakteryzuje się ono:

• zwiększoną wilgotnością skóry,
• nadmiernym wydzielaniem łoju
• zaburzeniami w układzie odpornościowym.

Osoby po przeszczepie orgaunu, jak również osoby zarażone wirusem HIV, mogą doświadczyć nasilenia objawów.

Choroba ta jest często występującą dolegliwością skórną, która ma tendencję do nawracania.

Łupież pstry objawia się poprzez pojawienie się plam o różnych kolorach - początkowo różowych, następnie żółtobrunatnych i brunatnych. Plamy te mogą mieć różne rozmiary, czasem są małe, o średnicy kilku milimetrów, lecz z czasem mogą się powiększać, rozprzestrzeniać i łączyć się ze sobą. Najczęściej pojawiają się na karku, ramionach, plecach i klatce piersiowej.

W lecie, po ekspozycji na słońce (np. podczas opalania), na zakażonym obszarze można zauważyć białe, dobrze odgraniczone plamy.

Plamy charakteryzują się powierzchownym złuszczaniem i obecnością drobnych łusek. Często dochodzi do nawrotów choroby.

Plamy nie muszą powodować żadnego dyskomfortu i być małe. Mogą również być duże, łączyć się ze sobą i wywoływać świąd.

Jeśli zauważysz symptomy sugerujące łupież pstry, powinieneś udać się do lekarza rodzinnego lub dermatologa.

Łupież pstry jest częstą chorobą skóry, łatwo rozpoznawalną gołym okiem. Potwierdzenie diagnozy wymaga przeprowadzenia badania mykologicznego. Lekarz może również wykorzystać lampę Wooda do obserwacji zmian skórnych.

W walce z łupieżem pstrym stosuje się leki przeciwgrzybicze zarówno miejscowo, jak i ogólnie. Leczenie miejscowe jest preferowane w większości przypadków, jednak w przypadku długotrwałego zakażenia lub nasilenia objawów konieczne może być leczenie doustne. Do leczenia stosuje się szampony przeciwłupieżowe zawierające różne substancje, takie jak pochodne azolowe, oktopiroks, siarczek selenu, czy pitytonian cynku. Szampon należy pozostawić na skórze przez kilka minut po spienieniu, aby zapewnić skuteczność leczenia. Równie pomocne mogą być kremy w przypadku zmian chorobowych na skórze.

Aby uniknąć nawrotów, zaleca się stosowanie okresowe szamponów przeciwgrzybiczych. Ważne jest jednak systematyczne i cierpliwe podejście do leczenia oraz przestrzeganie zaleconej długości kuracji.

W przypadku rozległych zmian stosuje się leczenie ogólnoustrojowe, które może obejmować doustne podawanie flukonazolu przez kilka tygodni lub itrakonazolu przez 1-2 tygodnie.

Po zakończeniu leczenia, odbarwione miejsca na skórze mogą nadal pozostawać. Konieczne może być kilka tygodni, aby skóra wróciła do normalnej pigmentacji.

Łupież pstry ma skłonność do powracania. Zazwyczaj pacjent potrafi sam zauważyć pojawienie się ponownych ognisk. Istotne jest, aby jak najszybciej rozpocząć terapię.

Osobie wyleczonej zaleca się stosowanie szamponów przeciwgrzybiczych okresowo (na ustalony z lekarzem okres) w celu zapobiegania nawrotom.

Zapobieganie chorobom polega na przestrzeganiu zasad higieny osobistej, takich jak korzystanie z czystych ręczników i noszenie czystej odzieży.