Tarczyca jest małym narządem znajdującym się z przodu szyi, w dolnej części. Jego główną funkcją jest wytwarzanie hormonów, które regulują metabolizm organizmu. Zaburzenia funkcji tarczycy mogą prowadzić do nadmiernego lub niewystarczającego wydzielania hormonów. Mogą one także powodować powiększenie narządu, znanego jako wole. Wole może występować zarówno przy nadczynności, jak i niedoczynności tarczycy, ale czasem także przy prawidłowej funkcji tego narządu.

Objawy nadczynności tarczycy obejmują szybkie bicie serca, uczucie gorąca, utratę wagi, nadmierne pocenie się, drżenie mięśni i biegunkę. Objawy niedoczynności tarczycy to senność, zmęczenie, spowolnienie ruchowe i umysłowe, przyrost masy ciała, wypadanie włosów, sucha, łuszcząca się skóra oraz obniżenie temperatury ciała.

Objawy wola to guz na szyi o różnych rozmiarach (czasem niewidoczny i wyczuwalny tylko dotykiem) oraz duszność spowodowana uciskiem na tchawicę przy dużych rozmiarach wola.

Indykacjami do operacyjnego usunięcia części lub całej tarczycy są obecność znacznego wola uciskającego dróg oddechowych lub nieestetycznego wyglądu (nawet przy zachowanej prawidłowej funkcji tarczycy), obecność nowotworu złośliwego lub podejrzanych guzków w tarczycy, wzrost wielkości wola pomimo stosowania odpowiednich leków, ciężkie komplikacje nadczynności.

Jeśli występują problemy z poziomem hormonów tarczycy, konieczna jest konsultacja lekarska w celu ustalenia planu leczenia mającego na celu przywrócenie ich równowagi przed operacją. Należy również wykonać wszystkie zalecone przez lekarza badania bezpośrednio przed zabiegiem. W dniu operacji konieczne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących jedzenia na czczo (nie spożywanie pokarmów stałych przez 8 godzin oraz płynów przez 4 godziny przed zabiegiem).

Usunięcie tarczycy to procedura wykonywana pod znieczuleniem ogólnym. Chirurg wykonuje niewielkie nacięcie w dolnej części szyi i usuwa część lub całą tarczycę, w zależności od potrzeb. Po operacji skóra jest zszycia, a dren może zostać umieszczony do odprowadzania płynów. Standardowo dren jest usuwany następnego dnia, a pacjent wypisywany do domu zazwyczaj w drugiej dobie po zabiegu. Dzięki specjalnej technice szycia, blizna po operacji jest mało widoczna.

Jak każda procedura chirurgiczna, usuwanie tarczycy niesie ze sobą ryzyko krwawienia, chociaż jest ono minimalne. Specyficznym powikłaniem operacji tego rodzaju jest uszkodzenie lub podrażnienie nerwów przebiegających w okolicy szyi, które są odpowiedzialne za unerwienie strun głosowych i tym samym za proces mówienia. Powikłaniem, które może wystąpić po operacji, jest chrypka (pojawiająca się u większości pacjentów i ustępująca po kilku dniach). W rzadkich przypadkach nerwy mogą ulec trwałemu uszkodzeniu, co skutkuje trudnościami w mówieniu. Jednak jest to bardzo rzadkie powikłanie i można go uniknąć, stosując odpowiednią technikę operacyjną (poprzez zidentyfikowanie odpowiednich nerwów podczas zabiegu).

Oprócz wymienionej chrypki, po operacji może wystąpić ból w obszarze blizny - objaw ten jest łagodny i zaleca się stosowanie zaleconych przez lekarza leków przeciwbólowych. Warto zwracać uwagę na niepokojące objawy, takie jak przedłużająca się chrypka, zaczerwienienie i wyciek wokół blizny oraz pojawienie się gorączki powyżej 38 stopni Celsjusza.

W takich sytuacjach należy skonsultować się z lekarzem.

Po operacji należy unikać intensywnego wysiłku fizycznego, aby uniknąć rozdarcia rany i krwawienia.

Brak tarczycy spowoduje konieczność przyjmowania hormonów tarczycy w postaci tabletek do końca życia. W przypadku usunięcia tarczycy z powodu nowotworu, konieczne będą regularne badania onkologiczne. Poza tym, nie ma specjalnych ograniczeń dotyczących codziennej aktywności fizycznej czy diety.