Chrapanie to dźwięk powstający z wibracji miękkich tkanek górnych dróg oddechowych podczas snu. Najczęściej występuje podczas zaciągania powietrza, ale może również zdarzyć się przy wydychaniu. Nawykowe chrapanie, czyli towarzyszące chrapanie, jest spotykane u około 44% mężczyzn i około 28% kobiet w wieku od 30 do 60 lat. Okazjonalne chrapanie, na przykład związane z przeziębieniem, jest powszechne.

Chrapanie może być związane z obturacyjnym bezdechem sennym lub innymi strefami zwężenia dróg oddechowych, takimi jak otyłość, problemy z oddychaniem przez nos, nieprawidłowości czaszkowo-twarzowe, niedoczynność tarczycy, akromegalia i przerost migdałka gardłowego.

Badanie sugerują, że chrapanie może być związane z nadciśnieniem krwi i problemami sercowo-naczyniowymi. Nie jest jednak pewne, czy to chrapanie samo w sobie powoduje te problemy, czy też zespół bezdechu sennego, który często towarzyszy chrapaniu i jest znany z negatywnego wpływu na zdrowie. Chrapanie jest często kojarzone z miażdżycą tętnic szyjnych, nadciśnieniem tętniczym i chorobami serca.

Niezadowalające skutki chrapania mogą także obejmować zakłócenie snu partnera śpiącego obok chrapiącej osoby, uczucie zmęczenia i senności w ciągu dnia, oraz problemy w relacjach.

Pierwszym etapem będzie zebranie szczegółowego wywiadu dotyczącego chrapania – jak często występuje, czy towarzyszą mu inne objawy, takie jak duszenie się w nocy lub senność w ciągu dnia. Istotne będzie także pozyskanie informacji od osoby, która śpi z pacjentem. Lekarz zapyta również o ewentualne inne objawy, takie jak przyrost masy ciała, alergie, problemy z zatokami czy przeszłe operacje, a także o nawyki snu, przyjmowane leki (w tym benzodiazepiny) i używki, takie jak alkohol.

Następnie lekarz przeprowadzi badanie laryngologiczne, a jeśli będzie to konieczne, skieruje pacjenta na dodatkowe badania obrazowe lub laboratoryjne.

Leczenie chrapania zależy od jego przyczyny. Jeśli chrapanie jest powiązane z obturacyjnym zespołem sennym, konieczne jest leczenie tej choroby.

Jeśli pacjent cierpiący na chrapanie nie ma obturacyjnego bezdechu sennego, to leczenie zależy głównie od tego, czy chrapanie mu przeszkadza.

W przypadku problemów z chrapaniem, zaleca się wprowadzenie zmian w stylu życia, takich jak unormowanie masy ciała, zaprzestanie spożywania alkoholu i palenia tytoniu oraz spanie w pozycji na boku.

Jeśli chrapanie wynika z upośledzonej drożności nosa, lekarz może zalecić leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, rozszerzacze nosa lub nawet zabieg operacyjny.

Inne metody leczenia obejmują specjalne aparaty ortodontyczne, wspomaganie oddychania za pomocą aparatu CPAP, operacje podniebienia oraz terapię miofunkcjonalną. Nie zaleca się stosowania środków nawilżających drogi oddechowe w leczeniu chrapania.

Bardzo istotne jest ustalenie, czy przyczyną chrapania jest obturacyjny bezdech senny, który wymaga specjalistycznego leczenia.