Zmiana skórna nazywana rumieniem wędrującym może pojawić się po ukąszeniu przez kleszcza i jest objawem boreliozy. Zwykle pojawia się ona w miejscu ukąszenia w ciągu 7-14 dni, choć może również wystąpić wcześniej lub później (do 30 dni). Rumień wędrujący występuje u około 80% osób chorych na boreliozę.

Początkowo rumień wędrujący może przybrać postać czerwonawej plamki lub grudki. Następnie zaczerwienienie stopniowo się rozszerza ku obwodowi, zazwyczaj osiągając średnicę ponad 5 cm w ciągu kilku dni lub tygodni. W miarę powiększania się plamy, centralny obszar blednie, chociaż na początku rumień może być jednolicie czerwony (bez wyjaśnienia w centrum). W miarę upływu czasu średnica rumienia może nawet sięgać 20 cm. Brzegi rumienia są wyraźnie zarysowane, ale pozostaje on na tym samym poziomie co skóra (nie wystaje ponad nią). Rumień nie powoduje bólu, ale może powodować pieczenie, swędzenie, a skóra w jego obrębie może być cieplejsza.

Określenie "wędrujący" nie oznacza, że rumień przemieszcza się po ciele (czyli np. pojawia się na nodze, a potem na plecach, twarzy lub rękach), lecz odnosi się do rozprzestrzeniania się brzegów rumienia od środka na zewnątrz. W prostych słowach, można to porównać do rozchodzenia się fali na wodzie po wrzuceniu kamienia do stawu.

Rumień często pojawia się w różnych miejscach na ciele, takich jak okolice pachowe, pachwinowe, doły podkolanowe lub linie pasa. Warto zauważyć, że może również wystąpić na skórze owłosionej głowy, co sprawia, że jest trudniejszy do zauważenia.

Zaczerwienienie w miejscu ukłucia przez kleszcza występuje często i jest wynikiem reakcji na substancje zawarte w ślinie kleszcza, a nie boreliozą. Należy obserwować miejsce ukłucia przez około 4 tygodnie. Jeśli zaczerwienienie ma średnicę mniejszą niż 5 cm, najprawdopodobniej jest to reakcja alergiczna. Warto monitorować zmiany w zaczerwienieniu - rumień wędrujący będzie się powiększał, dlatego pomocne może być robienie zdjęć lub mierzenie średnicy zmiany. Jeśli zmiana systematycznie rośnie lub jest duża (powyżej 5 cm), konieczne jest udanie się do lekarza.

Rumień wędrujący jest zawsze symptomem boreliozy. Nie jest to jednak sama choroba, dlatego nie poddaje się go leczeniu, lecz leczy się boreliozę. Terapia polega na antybiotykach.

Objaw, który jest charakterystyczny dla boreliozy, po pewnym czasie ustąpił, ale brak leczenia nie oznacza wyzdrowienia.