Objawy wstrząśnienia mózgu mogą obejmować ból głowy, nudności, wymioty, zawroty głowy, trudności w skupieniu uwagi, zmiany nastroju oraz problemy ze snem. Konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w przypadku podejrzenia wstrząśnienia mózgu, ponieważ odpowiednie leczenie i odpoczynek są kluczowe dla powrotu do pełni zdrowia.

Objawy wstrząśnienia mózgu mogą obejmować bóle głowy, krótkotrwałą utratę przytomności, splątanie, amnezję zdarzenia, zawroty głowy, nudności, wymioty, zaburzoną mowę, spowolnienie i zmęczenie.

W okresie późniejszym po urazie można zaobserwować zaburzenia koncentracji i pamięci, wrażliwość na hałas i światło, drażliwość, zmiany osobowości, problemy ze snem, depresję, trudności w nauce, zaburzenia węchu i smaku. Bóle głowy i zawroty mogą utrzymywać się nawet przez kilka miesięcy po urazie.

Po niewielkim urazie głowy ważne jest zapewnienie osobie możliwości odpoczynku, najlepiej w pozycji leżącej. Jeśli objawy szybko ustąpią i nie będą się powtarzać, nie trzeba iść do lekarza.

Należy udać się do lekarza (najczęściej na Oddział Ratunkowy), jeśli po urazie głowy pojawią się następujące objawy: utrata świadomości (nawet krótkotrwała), powtarzające się wymioty, nasilający się ból głowy, zmiany w zachowaniu ofiary urazu (np. drażliwość, agresywność, spowolnienie, nieporadność), trudności z orientacją, problemy z rozpoznawaniem osób lub miejsc, zaburzenia mowy, atak padaczki, zaburzenia widzenia, poszerzone źrenice, długotrwałe lub nawracające zawroty głowy.

Podczas badania lekarskiego kluczowym elementem jest rozmowa z pacjentem, zwana wywiadem, oraz przeprowadzenie badania neurologicznego. Jeśli istnieje konieczność wykonania badań obrazowych, zalecaną metodą jest tomografia komputerowa głowy. W wyjątkowych sytuacjach lekarz może zalecić rezonans magnetyczny (MRI), jednak w praktyce klinicznej jest to często trudno dostępne w szpitalnych oddziałach ratunkowych.

Leczenie polega na konieczności odpoczynku, co oznacza pozostanie w domu lub, jeśli zaleci to lekarz, czasową hospitalizację. Zaleca się unikanie aktywności fizycznej, pracy fizycznej oraz uprawiania sportu. Ograniczenie aktywności intelektualnej (np. nauki) i ilości bodźców zewnętrznych, zwłaszcza pochodzących od urządzeń audiowizualnych, takich jak telewizor, komputer czy głośna muzyka, jest również wskazane. Nawet jeśli uraz głowy nie wywołuje widocznych objawów, należy zaprzestać wszelkich form aktywności zarówno fizycznej, jak i intelektualnej.

W przypadku silnego bólu głowy lekarz może zalecić pacjentowi stosowanie leków przeciwbólowych, najczęściej paracetamolu. Należy unikać leków mogących zwiększyć ryzyko krwawienia, takich jak kwas acetylosalicylowy.

W większości przypadków po doznaniu wstrząśnienia mózgu pacjenci powracają do pełni zdrowia. Istotne jest jednak monitorowanie powracających objawów, ponieważ mogą one świadczyć o możliwości wystąpienia poważniejszych powikłań, takich jak krwiak wewnątrzczaszkowy.

Podstawowym sposobem zapobiegania wstrząśnieniu mózgu jest unikanie urazów głowy. Choć sytuacje nieprzewidywalne mogą się zdarzyć, można ograniczyć skutki urazu poprzez korzystanie z odpowiedniego sprzętu ochronnego, takiego jak kaski podczas uprawiania sportów - np. jazdy na rowerze, rolkach, nartach czy snowboardzie. Nie zapominajmy także o zapięciu pasów bezpieczeństwa podczas podróży samochodem. Szczególną uwagę należy zwracać na dzieci, starając się wyeliminować potencjalne zagrożenia (np. zabezpieczając meble, nadzorując ich aktywność). Osoby starsze, zwłaszcza te z ograniczoną sprawnością ruchową, powinny unikać sytuacji, które mogą prowadzić do urazu.