Rumień wędrujący to zmiana skórna, która może wystąpić po ugryzieniu przez kleszcza i jest objawem boreliozy. Rumień wędrujący pojawia się na skórze w miejscu ukłucia przez kleszcza, zazwyczaj w ciągu 7-14 dni, ale może również pojawić się wcześniej lub później (do 30 dni). Jest to objaw występujący u około 80% osób chorych na boreliozę.

Rumień często pojawia się na różnych obszarach ciała, takich jak okolice pachowe, pachwinowe, dołu podkolanowego czy linia pasa. Warto zauważyć, że może pojawić się w dowolnym miejscu, również na skórze owłosionej głowy, co sprawia, że jest trudniejszy do zidentyfikowania.

Zaczerwienienie na miejscu ukąszenia przez kleszcza jest częste i wynika z reakcji na substancje zawarte w ślinie kleszcza. Nie ma to związku z boreliozą. Można obserwować to miejsce przez około 4 tygodnie. Jeśli zaczerwienienie ma średnicę mniejszą niż 5 cm, najprawdopodobniej jest to reakcja alergiczna. Ważne jest regularne monitorowanie zmian - rumień wędrujący będzie się powiększał (czasem bardzo powoli), dlatego pomocne może być dokumentowanie zmiany np. poprzez robienie zdjęć lub mierzenie średnicy raz dziennie. Jeśli zmiana systematycznie rośnie lub ma rozmiar powyżej 5 cm, konieczna jest wizyta u lekarza.

Zalecamy skonsultowanie się z lekarzem rodzinnym w przypadku podejrzenia wystąpienia rumienia wędrującego. Lekarz potrafi zazwyczaj rozpoznać objawy tego schorzenia na podstawie charakterystycznego wyglądu zmian skórnych.

W niejasnych sytuacjach przydatna może być dokumentacja fotograficzna prezentująca rozwój rumienia wędrującego.

Rumień wędrujący jest zawsze objawem boreliozy i nie powinno się traktować go jako chorobę, ale jako sygnał do podjęcia leczenia boreliozy. Leczenie to polega na antybiotykoterapii.

Objaw rumienia wędrującego zazwyczaj ustępuje samoistnie po kilku tygodniach. Należy jednak pamiętać, że samo zniknięcie rumienia nie oznacza wyleczenia boreliozy.