Jersinioza to choroba zakaźna spowodowana przez bakterie z rodzaju Yersinia. Ludzie mogą zachorować na jersiniozę po zakażeniu się Yersinia enterocolitica, a zwierzęta mogą mieć jersiniozę po zakażeniu się Yersinia pseudotuberculosis. Yersinia pestis to bakteria powodująca dżumę. Zakażenia Yersinia enterocolitica można złapać po spożyciu skażonej żywności, takiej jak surowa wieprzowina. Bakterie Yersinia mogą namnażać się w lodówce, co ułatwia drogę pokarmową zakażenia. Bakterie te mogą także przenikać z jelita do krwi i powodować ostre infekcje, czasem prowadzące do powikłań.

Jersinioza zdarza się rzadko, głównie zimą oraz w obszarach o chłodnym klimacie, takich jak Europa Północna, Skandynawia i Japonia. W Polsce, według informacji Państwowego Zakładu Higieny, rocznie diagnozuje się około 20–30 przypadków jersiniozy jelitowej.

Jersinioza zazwyczaj przebiega z objawami, które różnią się w zależności od wieku zakażonej osoby. Może również wystąpić bezobjawowe nosicielstwo bakterii Yersinia enterocolitica. Najczęściej dotyka małych dzieci, gdzie typowe objawy to niewielka gorączka, ból brzucha, luźne stolce z domieszką śluzu i krwi oraz wymioty. Objawy z reguły pojawiają się po 4-7 dniach od zakażenia i mogą utrzymywać się nawet do 3 tygodni. U starszych dzieci i dorosłych dominującymi objawami są ból brzucha po prawej stronie oraz gorączka, co może sugerować zapalenie wyrostka robaczkowego. Objawy przedmiotowe zależą od zaatakowanych narządów i mogą obejmować odwodnienie związane z intensywną biegunką, tkliwość podczas badania jamy brzusznej oraz objawy bakteriemii (przyspieszony oddech, przyspieszone bicie serca, gorączka). U osób genetycznie predysponowanych po około miesiącu po biegunce mogą wystąpić bóle stawów, głównie kolanowych, skokowych i nadgarstkowych, które ustępują samoistnie po około 6 miesiącach. W okresie 2-20 dni od zachorowania mogą pojawić się rumienne guzki na skórze, głównie u kobiet na kończynach dolnych lub tułowiu, które zazwyczaj ustępują samoistnie po miesiącu. Rzadziej u osób genetycznie predysponowanych może dojść do zapalenia mięśnia sercowego lub kłębuszkowego zapalenia nerek.

Jeśli pojawi się biegunka wraz z gorączką i bólem brzucha, koniecznie skonsultuj się z lekarzem.

Zakażenie bakterią Yersinia enterocolitica można potwierdzić poprzez izolację bakterii z próbek kału lub innych materiałów biologicznych, takich jak węzły chłonne, płyn stawowy, mocz, żółć lub krew. Dodatkowo pomocne mogą być badania serologiczne oraz badania obrazowe, takie jak USG i tomografia komputerowa, które umożliwiają rozróżnienie jersiniozy od zapalenia wyrostka robaczkowego. Podczas kolonoskopii zmiany w jelicie grubym charakteryzują się zazwyczaj drobnymi nadżerkami lub owrzodzeniami.

Leczenie jersiniozy polega głównie na łagodzeniu objawów. Standardowo, biegunka wywołana przez bakterię nie wymaga terapii antybiotykowej, chociaż może być konieczna w przypadkach bardziej zaawansowanych zakażeń.

Choroba zazwyczaj kończy się całkowitym ustąpieniem, jednak w poważnych przypadkach może prowadzić do martwicy jelita, wymagającej operacji. W sytuacji posocznicy, która często rozwija się u pacjentów z poważnymi schorzeniami współistniejącymi, prognoza jest poważna i obarczona wysoką śmiertelnością.

Brak konkretnych wskazówek co do dalszych działań.

Aby uniknąć zarażenia jersiniozą, należy między innymi:

• Odradzać spożywanie surowego lub niedogotowanego mięsa wieprzowego
• Konsumować tylko pasteryzowane mleko oraz przetwory mleczne
• Regularnie myć ręce mydłem i wodą przed posiłkami i przygotowywaniem jedzenia, oraz po kontakcie ze zwierzętami, surowym mięsem i podrobami.