Zapalenie krtani u małych dzieci jest najczęstszym powodem problemów z oddychaniem. Choroba występuje najczęściej między 6. miesiącem a 5. rokiem życia, z największą liczbą przypadków w 2. roku życia. Około 6-8% dzieci choruje na to schorzenie w ciągu pierwszych 5 lat życia, przy czym 13% dzieci doznało choć raz epizodu krtani, a u 5% zachorowanie występuje wielokrotnie (3 lub więcej epizodów). Na półkuli północnej najwięcej przypadków występuje między październikiem a kwietniem. Chorują częściej chłopcy niż dziewczynki (w stosunku 3:2).

Objawy krupu pojawiają się nagłe, najczęściej nocą lub rano. Poprzedzają je objawy infekcji dróg oddechowych przez 2-3 dni (katar, kaszel).

Objawy krupu są charakterystyczne i niepokojące dla rodziców:

• świst krtaniowy (stridor) - wysoki, szorstki dźwięk spowodowany zaburzonym przepływem powietrza przez zwężone drogi oddechowe,
• szczekający kaszel (przypominający szczekanie psa lub foki),
• chrypka,
• duszność podczas wdechu.

Objawy mogą mieć różne nasilenie: od łagodnych (czasami szczekający kaszel) do bardzo ciężkich (częsty szczekający kaszel, głośny stridor przy wdechu, duża praca mięśni klatki piersiowej, sinawe zabarwienie skóry, duży niepokój lub zaburzenia świadomości u dziecka).

Mimo że obraz kliniczny zapalenia krtani może wywoływać niepokój u rodziców, należy pamiętać, że choroba jest zazwyczaj łagodna. Ważne jest zachowanie spokoju i stworzenie bezpiecznej atmosfery dla dziecka, co pomaga uniknąć nasilenia się duszności z powodów emocjonalnych. Tradycyjne zalecenia, takie jak oddychanie gorącą parą wodną lub korzystanie z zimnego suchego powietrza, mogą być niepotwierdzone badaniami klinicznymi.

Należy unikać inhalacji gorącą parą z garnka, aby uniknąć poważnych oparzeń. W przypadku ustępowania objawów, można udać się do lekarza dyżurującego lub wezwać Pogotowie Ratunkowe w razie ciężkich objawów, zwłaszcza nasilonej duszności.

Objawy zapalenia krtani są na tyle charakterystyczne, że zazwyczaj nie ma konieczności dodatkowych badań w celu potwierdzenia diagnozy.

Podczas badania lekarskiego ważne jest zapewnienie dziecku spokoju; małe dziecko powinno być trzymane na kolanach rodzica.

Podczas badania lekarz ocenia nasilenie świstu wdechowego, zaciąganie klatki piersiowej, obecność sinicy (sinego zabarwienia skóry), stan świadomości dziecka. Dodatkowo, za pomocą pulsoksymetru, lekarz może ocenić poziom hemoglobiny tlenem (saturacja) oraz przeprowadzić badanie gazometryczne.

U dzieci chorych na zapalenie krtani nie zaleca się rutynowo badań biochemicznych ani RTG klatki piersiowej. Lekarz może je zlecić jedynie w przypadku wątpliwości co do diagnozy.

Leczenie krupu zależy od stanu pacjenta. W przypadku lekkich objawów zazwyczaj przeprowadza się leczenie ambulatoryjne, natomiast jeśli duszność jest bardzo silna, konieczna może być hospitalizacja, a czasem nawet intubacja (włożenie rurki do dróg oddechowych w celu utrzymania ich drożności).

W łagodnej postaci choroby dziecko otrzymuje glikokortykosteroid doustnie, domięśniowo (np. deksametazon) lub wziewnie (duża dawka budezonidu) oraz adrenalinę podawaną w nebulizacji. Po kilku godzinach obserwacji w izbie przyjęć lub SOR, dziecko może zostać wypisane do domu, jeśli objawy nie nasilają się lub ich nasilenie maleje. Ważne jest zapewnienie dziecku odpowiedniego nawodnienia.

W przypadku cięższych postaci choroby lub nasilających się objawów dziecko może wymagać hospitalizacji na oddziale pediatrycznym lub intensywnej terapii.

Krup jest wirusową chorobą, dlatego rutynowe stosowanie antybiotyków nie jest zalecane.

Objawy krupu mają tendencję do naturalnego ustępowania, zwykle szybko. U około 60% dzieci szczekający kaszel ustępuje w ciągu 48 godzin. Mniej niż 5% dzieci wymaga hospitalizacji, a tylko u 1–2% pacjentów konieczna jest intubacja.