Czym jest zespół napięcia przedmiesiączkowego?
Większość kobiet doznających miesiączkowania odczuwa pewne dolegliwości związane z nadchodzącą menstruacją, aczkolwiek tylko u niektórych pojawia się zespół napięcia przedmiesiączkowego. PMS to problem, który objawia się silnymi dolegliwościami psychicznymi i fizycznymi pojawiającymi się przed miesiączką u kobiet w wieku rozrodczym, które mają cykle owulacyjne. Objawy pojawiają się cyklicznie w drugiej fazie cyklu, przed wystąpieniem krwawienia, i ustępują samoistnie w pierwszych dniach krwawienia. Nasilenie objawów PMS jest różne u każdej kobiety, ale różni się od zwykłych dolegliwości okołomenstruacyjnych poprzez dużą intensywność, znacząco utrudniającą lub uniemożliwiającą codzienne funkcjonowanie oraz wpływającą na relacje społeczne, towarzyskie i aktywność zawodową.
Przyczyny dolegliwości związanych z PMS nie są w pełni zrozumiałe. Niektóre badania sugerują, że mechanizm powstawania zespołu wynika z nieprawidłowej reakcji przekaźników w układzie nerwowym na prawidłową czynność jajników. U kobiet z PMS obserwuje się obniżony poziom serotoniny. Wydaje się, że na pojawienie się objawów mają wpływ trudne stany emocjonalne, stres, obciążenia wprowadzone w ciągu życia, problemy rodzinne związane z depresją oraz wiek. Zwyczajowo dolegliwości nasilają się po urodzeniu dziecka, a ustępują po osiągnięciu menopauzy.
Szacuje się, że dolegliwości związane z PMS dotykają aż 40% kobiet, z czego co 20. doświadcza poważnych objawów zespołu. Obserwuje się, że zespół napięcia przedmiesiączkowego jest rzadziej występujący u kobiet stosujących antykoncepcję hormonalną.
Fizyczne i psychiczne objawy PMS
Zespół napięcia przedmiesiączkowego cechuje się manifestacją symptomów zarówno psychicznych, jak i fizycznych. Zidentyfikowano około 300 różnych objawów, które mogą pojawić się podczas PMS.
Objawy psychiczne:
- nadmierne uczucie senności i zmęczenie,
- depresja (spadek nastroju, poczucie beznadziei, brak pewności siebie, utrata zainteresowań, brak energii),
- niepokój, drażliwość,
- wahania nastroju (zwiększona łatwość do płaczu),
- problemy z koncentracją,
- obniżone libido,
- nadmierny apetyt.
Objawy fizyczne:
- odczucie pełności, wzdęcia,
- bolesność i tkliwość piersi,
- bóle mięśni i stawów,
- trądzik, łojotok.
Intensywność objawów PMS jest zróżnicowana i indywidualna dla każdej kobiety. Bardzo nasilone symptomy mogą prowadzić nawet do prób samobójczych.
Co robić w przypadku wystąpienia zespołu napięcia przedmiesiączkowego?
Jeśli pojawiają się trudne dolegliwości przed miesiączką, które ustępują wraz z początkiem krwawienia, zaleca się konsultację z lekarzem ginekologiem. Specjalista dobierze odpowiednie badania oraz leczenie dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjentki.
W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie zespołu napięcia przedmiesiączkowego?
Zespół napięcia przedmiesiączkowego jest diagnozowany, gdy kobieta doświadcza co najmniej jednego typowego objawu somatycznego lub psychicznego charakterystycznego dla PMS, występującego 5 lub więcej dni przed miesiączką i ustępującego do 4. dnia krwawienia.
Diagnoza objawów powinna być oparta na obserwacji przez co najmniej 2 miesiące, dlatego lekarz zaleca prowadzenie dzienniczka dolegliwości po pierwszej wizycie w celu określenia ich intensywności, charakteru, zależności od cyklu miesiączkowego oraz wpływu na codzienne funkcjonowanie. Na kolejnych wizytach ginekolog dokonuje analizy dzienniczka i rozpoznaje PMS, wprowadzając odpowiednie leczenie.
Podczas diagnostyki lekarz powinien wykluczyć inne choroby, które mogą prowadzić do podobnych objawów, korzystając z rutynowego badania ginekologicznego, ultrasonografii oraz ewentualnych innych badań dodatkowych.
Leczenie zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS)
Leczenie zespołu napięcia przedmiesiączkowego wymaga współpracy różnych specjalistów: ginekologa, lekarza rodzinnego, psychiatry, endokrynologa. Warto spojrzeć na pacjentkę holistycznie, aby pomóc jej przezwyciężyć trudne dolegliwości.
Pierwszym krokiem jest zmiana trybu życia. Regularna aktywność fizyczna, zbilansowana dieta, rezygnacja z używek oraz odpowiedni sen są kluczowe. Dodatkowo, suplementacja witaminami i minerałami oraz terapia poznawczo-behawioralna oraz leczenie lekami mogą przynieść ulgę. W razie potrzeby można rozważyć antykoncepcję hormonalną.
Medycyna naturalna również może wspomóc łagodzenie objawów PMS. Niektóre zioła, jak olej z wiesiołka czy dziurawiec, mogą okazać się pomocne.
W większości przypadków leczenie przynosi ulgę, ale istnieje ryzyko nawrotu objawów po zakończeniu terapii. PMS ustępuje po menopauzie.