Złamania palców, czyli pęknięcia kości tworzących palce u stóp, często występują po urazach, takich jak uderzenie w twardą przeszkodę lub upadek ciężkiego przedmiotu na palec. Mogą wystąpić również przy poważniejszych urazach stopy lub stawu skokowego, takich jak upadki z wysokości czy wypadki komunikacyjne.

To powszechne kontuzje. Ponieważ często nie powodują one znacznych dolegliwości, są one również często bagatelizowane. W większości przypadków nie potrzebują one specjalnego leczenia, dlatego nie wiąże się to z poważnymi konsekwencjami.

Złamanie palca u stopy charakteryzuje się lokalnym bólem, opuchlizną, siniakami i ograniczeniem zdolności poruszania się. Może być trudności z chodzeniem i stawaniem na nodze. Szczególnie istotne jest zwrócenie uwagi na deformację palca - jego odchylenie od właściwej osi, co może sugerować przemieszczenie złamania.

Bez zwłoki po kontuzji powinno się schłodzić bolesne miejsce, unikać obciążania nogi i trzymać ją u góry. Można też przyjąć dostępne bez recepty leki przeciwbólowe.

Jeśli mimo zastosowania tych zaleceń dolegliwości nie ustępują lub jeśli widoczna jest widoczna deformacja palca, należy natychmiast udać się na ostry dyżur ortopedyczny.

Ortopeda identyfikuje złamanie poprzez wywiad, badanie kliniczne i zdjęcia rentgenowskie. Diagnostyka jest istotna zwłaszcza w przypadku widocznej deformacji palca, aby określić stopień przemieszczenia złamania i ocenić ewentualne dodatkowe urazy, takie jak zwichnięcie.

Złamanie palca zazwyczaj jest diagnozowane za pomocą zdjęć RTG. W przypadku skomplikowanych urazów w obrębie stopy, może być konieczne wykonanie tomografii komputerowej.

Większość złamań palców u stopy jest z reguły niewielko przemieszczona lub nieprzesunięta. W takich sytuacjach zaleca się splastrowanie złamanego palca do sąsiedniego, noszenie obuwia z twardą podeszwą lub specjalnego buta haluksowego celem odciążenia przodu stopy.

Jeśli jednak złamanie jest istotnie przemieszczone, może być konieczne przeprowadzenie nastawienia. Procedurę tę wykonuje się zazwyczaj podczas dyżuru, po znieczuleniu miejscowym. Po poprawieniu ustawienia palca postępowanie jest podobne – splastrowanie do sąsiedniego palca i noszenie odpowiedniego obuwia.

W wyjątkowych sytuacjach, gdy złamanie jest znacznie przesunięte, przezstawowe lub nieudane nastawienie może wymagać interwencji operacyjnej. Najczęściej operuje się paluch (palec I), stabilizując go za pomocą drutu Kirschnera wprowadzonego przezskórnie. Po zagojeniu złamania drut jest usuwany.

Złamania palców u stóp zazwyczaj goją się w ciągu 2–3 tygodni.

Prognoza jest bardzo optymistyczna - tego rodzaju złamania rzadko wymagają interwencji chirurgicznej, doskonale się goją i nie pozostawiają trwałych, niepożądanych skutków.

Nie ma konkretnych środków zapobiegawczych przed tego rodzaju kontuzjami – trzeba uważać, aby nie uderzyć stopą w twardy przedmiot, unikać chodzenia boso w miejscach, gdzie podłoże jest nierówne bądź nieznane.